Październik przeszedł pod znakiem prac gospodarczych. Cały czas trwały prace przy budowie bram wjazdowych dla torów 57 i 59. Wykonano juz jeden komplet skrzydeł. Naprawiono przy okazji jedną z dotychczasowych bram, prowadzących do zasieku węglowego. W dalszym ciągu poziomowano teren pod betonowe podłogi w hali głównej, układano podkład z gruzu. Korzystając z dość ciepłych jeszcze nocy, wylano betonem część podłogi pomiędzy kanałem 1 i 2 – tak, aby można było wygodnie wejść do stojącego tutaj „Wittfelda”. Koniec miesiąca upłynął nam na grabieniu i uprzątaniu liści, na potęge spadających z drzew Parowozowni.

Podtrzymując wieloletnie swoje zainteresowanie skansenem PKP w Jaworzynie, PSMK zaproponowało koncepcję dalszego utrzymania skansenu. Koncepcję przedstawiono wybranym podmiotom grupy PKP oraz władzom samorządowym Jaworzyny Śląskiej. W dniu 3 września odbyło się w Jaworzynie spotkanie, zorganizowane przez Burmistrza Jaworzyny. W spotkaniu udział wzięli przedstawiciele zaproszonych przez Miasto instytucji i organizacji. Podczas spotkania, wobec tego, że przesłana w początku lipca propozycja PSMK nie spotkała się z odzewem ze strony władz Miasta (jak również nie było o niej informacji w wygłoszonym przez Burmistrza referacie wprowadzającym), nasi przedstawiciele nakreślili zebranym koncepcję Stowarzyszenia. Ustosunkowaliśmy się także do propozycji, popieranej przez władze Miasta. Koncepcję tę opracowało będące jeszcze w organizacji Muzeum Przemysłu i Rzemiosła Śląskiego, które ubiega się o przejęcie obiektów i eksponatów „via” Miasto. Zakłada ona przekształcenie obecnego skansenu kolejowego w placówkę o charakterze ogólnotechnicznym. Jaworzyńska parowozownia miałaby stać się zbiorem eksponatów z gałęzi dolnośląskiego przemysłu, w którym byłby pozostawiony dział kolejowy. Z zaniepokojeniem wysłuchaliśmy tezy jednego z autorów opracowania o tym, że „pewnych elementów kolejowych jest zbyt dużo”. Przedstawiciele PSMK podkreślili, że koncepcja wzbogacenia kolejowego skansenu o elementy lub ekspozycje z innych dziedzin techniki jest niewątpliwie korzystna przy zachowaniu – wszak w parowozowni – dominującej roli przez zabytki kolejnictwa. Nie można – zdaniem naszych przedstawicieli – dopuścić do likwidacji obecnego – kolejowego klimatu jaworzyńskiej „szopy”. Zasygnalizowaliśmy ponadto zebranym zauważone przez nas fakty wyglądające na sukcesywne prace likwidacyjne.

Dla zwiększenia bezpieczeństwa zbiorów we wrześniu przystąpiliśmy do budowy dwu bram wjazdowych do zasieków Parowozowni. Bramy umieszczone zostaną na torze 57 i 59 w obrysie ścian zasieków od strony starego przejazdu. Bramy pozwolą na odgrodzenie tej części terenu „szopy” od sporego ruchu osób postronnych korzystających z nieczynnego przejazdu drogowego przy nastawni Sk B. Budowa bram jest pracochłonna, bowiem dążąc do zminimalizowania kosztów, musimy pozyskiwać materiał (kątowniki, słupy) z rozebranej jeszcze przez służby PKP części pomostów roboczych w hali wachlarzowej. Rozebrane pomosty nie były przewidziane przez nas do ponownego montażu – zbudowano je dla potrzeb wykonywanych przez dawną MD Skierniewice przebudów skasowanych, nowoczesnych wagonów pasażerskich na wagony pociągów sieciowych.

Od połowy kwietnia do końca lata „walczyliśmy” z pozostałościami dawnego złomowiska. Pięć obszernych, zbudowanych z szyn i betonowych płyt zasieków jeszcze do niedawna przedstawiało sobą nieciekawy wygląd. Przez kilka weekendów resztki pracowicie przebrano odzyskując złom a nawet i przydatne jeszcze elementy, załadowano i wywieziono przy użyciu kontenerów przedsiębiorstwa oczyszczania. Do końca września oczyszczono całkowicie cztery z pięciu zasieków. Z ostatniego wybrano odpadki i pozostawiono jeszcze, będące surowcem wtórnym wióry stalowe. Ogółem załadowano i usunięto trzy pełne kontenery czyli około piętnastu ton (!) śmieci.