7 lipca 2022 r. Narodowy Instytut Dziedzictwa rozstrzygnął konkurs w ramach programu Wspólnie dla Dziedzictwa. Nasz wniosek otrzymał najwięcej punktów, a to oznacza że najprawdopodobniej na przełomie lipca i sierpnia ruszymy z naszymi Obozami Wolontariackimi! Kwota dofinansowania to 15 750 zł – wykorzystamy ją na poprawę estetyki Parowozowni Skierniewice. Przede wszystkim planujemy dalsze szklenie budynków oraz walkę z zielenią w miejscach, gdzie jej nie powinno być. Nadal będziemy porządkować zasieki węglowe i zaplecze hali wachlarzowej wraz z jej wnętrzem. Już niedługo ogłosimy pierwszy termin i nabór na turnus Obozu Wolontariackiego!

Po kilku latach przerwy powróciliśmy do idei obozów wolontariackich realizowanych dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Dziedzictwa w ramach programu Wspólnie dla dziedzictwa. W miesiącach sierpień-październik 2021 r. realizowaliśmy projekt: Wracamy – wolontariusze przywracają blask skierniewickiej Parowozowni. Prace porządkowe i zabezpieczające jako forma kreowania patriotycznej postawy wobec dziedzictwa najstarszej powstałej z inicjatywy Polaków linii kolejowej. Co warte podkreślenia nasz wniosek został przez instytucję grantodawczą bardzo wysoko oceniony i uzyskał na liście rankingowej drugą pozycję.

Prace kilkoosobowymi grupami wolontariuszy, głównie w trakcie weekendowych turnusów rozpoczęliśmy w połowie sierpnia 2021 r. Początkowo obejmowały one porządkowanie zaplecza hali wachlarzowej, gdzie z jednej strony nagromadziło się już trochę odpadów, a z drugiej strony nastąpił dość niekontrolowany i gwałtowny powrót dzikiej roślinności. Zajrzeliśmy też w obszary koło pompowni i dawnej wieży wodnej, na które w trakcie poprzedniej akcji porządkowej w 2018 r. nie starczyło czasu.




Ostatnich kilka spotkań roboczych z udziałem wolontariuszy zostało przeznaczonych na prace w zasiekach węglowych, szczególnie zaś na odcinku którego nie udało się uporządkować w poprzednich edycjach obozów wolontariackich. Prace te zamierzamy w miarę dobrej pogody kontynuować we własnym zakresie w sezonie zimowym.

Bardzo ważnym punktem zaplanowanych prac było uzupełnianie szyb w oknach hali wachlarzowej. Jest o tyle istotne, że nic tak nie obniża estetyki obiektu, jak braki w jego oszkleniu. Tymczasem opóźnienia w jego uzupełnianiu sięgały jeszcze czasów, gdy obiekt pełnił swoją pierwotną rolę. Chuligani z sąsiadującego z Parowozownią parku też dołożyli tu swoją cegiełkę. O ile szklenie nisko położonych okien jest realizowane na bieżąco, to większość okien wymagających wstawienia szyb znajdowała się na wysokości uniemożliwiającej bezpieczne i efektywne prace z drabiny czy rusztowania. Konieczne więc było wynajęcie podnośnika, z którego kosza wolontariusze nie tylko mogli bezpiecznie zdejmować niezbędne wymiary, ale i szybko szklić budynek hali wachlarzowej.


Wolontariusze brali również udział w bieżącym porządkowaniu części obiektu udostępnianej regularnie turystom.

W ramach projektu został również zrealizowany dodatkowy, wieczorny Dzień Otwarty w Parowozowni. Pierwotnie planowaliśmy wykład dotyczący historii kolejnictwa lub muzealnictwa kolejowego. Niestety sytuacja epidemiczna panująca w połowie października skłoniła nas do rozwiązania bardziej bezpiecznego – udostępnienia części hali do samodzielnego zwiedzania – to wydarzenie towarzyszące weekendowemu obozowi wolontariackiemu miało miejsce w sobotę 16 października 2021 r.

Ostatnim akordem realizacji projektu była wycieczka studialna, z jednej strony mająca charakter dydaktyczny, z drugiej zaś była formą dodatkowego podziękowania dla wolontariuszy z udział w pracach. Ta odbyła się 24 października 2021 r. W jej trakcie specjalnie wynajętym od MZK Skierniewice busem zostały odwiedzone przede wszystkim obiekty związane z szeroko pojętą techniką: Muzeum Kolei Wąskotorowej w Sochaczewie, pierwszy na świecie most spawany i Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach oraz Park Romantyczny w Arkadii.




Przystępując do realizacji projektu chcieliśmy osiągnąć kilka celów, w tym m.in:

• odbudować więzi z uczestnikami poprzednich podobnych działań wolontariackich;
• pozyskać nowych wolontariuszy;
• poprawić stan zachowania zabytku i estetykę jego otoczenia.

Wszystkie te cele, choć w różnym zakresie, udało się zrealizować.

Dofinansowano w ramach programu Narodowego Instytutu Dziedzictwa – Wspólnie dla dziedzictwa

W sobotę 16 października 2021 r., przy okazji naszego obozu wolontariackiego, który dofinansowano w ramach programu Narodowego Instytutu Dziedzictwa – Wspólnie dla dziedzictwa, zaprosiliśmy wszystkich chętnych na wieczorne zwiedzanie Parowozowni. Prawdopodobnie z ostatniej już w tym roku możliwości odwiedzin naszego obiektu skorzystało 6️⃣5️⃣ osób 🙂.

Dziękujemy!

Szanowni Państwo,
powróciliśmy z naszymi Obozami Wolontariackimi! Zapraszamy wszystkich chętnych do rejestracji na kolejny turnus, który odbędzie się w naszej Parowozowni w dniach 16-18 października 2021 r. W trakcie jego planujemy prace porządkowe w dawnych zasiekach węglowych. Każdego kolejnego dnia przewidujemy początek prac około godz. 10.30 i kontynuację ich do ok. 18.00. Każdy dzień zakończy ciepły posiłek.

Projekt skierowany jest do wszystkich, którzy ukończyli 16 lat, mają dobry stan zdrowia i odrobinę wolnego czasu oraz chęci do działania na rzecz zachowania dziedzictwa post-industrialnego. Zainteresowanym zapewnimy nocleg poza Parowozownią. Spragnieni spartańskich warunków mogą spróbować spać także w naszych pomieszczeniach socjalnych. Ze względu na obowiązujące przepisy sanitarne liczba takich miejsc noclegowych jest jednak ograniczona. Ponadto oferujemy zwrot kosztów przejazdu publicznym transportem zbiorowym (preferowana klasa ekonomiczna), rękawice robocze, wodę, ciepłe posiłki raz dziennie oraz w pełni wyposażone zaplecze kuchenne.

W przypadku szczególnej niepogody, obóz może zostać przeniesiony na inny termin.

Obóz odbędzie się w ramach realizacji projektu „Wracamy – wolontariusze przywracają blask skierniewickiej Parowozowni. Prace porządkowe i zabezpieczające jako forma kreowania patriotycznej postawy wobec dziedzictwa najstarszej powstałej z inicjatywy Polaków linii kolejowej”.

Dofinansowano w ramach programu Narodowego Instytutu Dziedzictwa – Wspólnie dla dziedzictwa

Z radością informujemy, że Narodowy Instytut Dziedzictwa w ramach rozstrzygnięcia kursu z programu Wspólnie dla Dziedzictwa przyznał nam pełną wnioskowaną kwotę 9 320 zł. Projekt PSMK pt. Wracamy – wolontariusze przywracają blask skierniewickiej Parowozowni. Prace porządkowe i zabezpieczające jako forma kreowania patriotycznej postawy wobec dziedzictwa najstarszej powstałej z inicjatywy Polaków linii kolejowej uzyskał drugą pozycję na liście rankingowej. Celem jego realizacji jest kontynuacja poprawy estetyki Parowozowni (m.in. szklenie, wycinka krzaków i inne prace porządkowe).

Z pewnym opóźnieniem przystępujemy do podsumowania najdłuższego (cztery dni) i najliczniejszego (ponad 20 uczestników) z naszych obozów wolontariackich. O części wykonanych w jego trakcie prac pisali już koledzy opiekujący się wystawą urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Teraz więc warto sprawozdać się z tego co działo się jeszcze w dniach 15-18 sierpnia w innych częściach Parowozowni. A frontów na których wtedy realizowaliśmy nasze prace było kilka! Pracowaliśmy oprócz wystawy usrk także przy naszym historycznym taborze, porządkowaniu terenu czy wreszcie wydłużaniu ogrodzenia Parowozowni od strony torów stacyjnych. A wieczory spędzaliśmy na owocnych dyskusjach i wymianie informacji.

Przede wszystkim kontynuowaliśmy działania przy dwóch parowozach. Najwięcej czasu zostało poświęcone stojącemu na dziedzińcu Parowozowni ogromnemu Ty51-1. Zaczął on wymagać pilnej naprawy powłok antykorozyjnych, zwłaszcza tendra, które niegdyś zostały wykonane „po łebkach”. Dlatego kontynuowaliśmy prace polegające na oczyszczeniu ze starej farby i korozji tej części pojazdu. Drobne prace malarskie kontynuowane były też przy maszynie TKp 6042 „Śląsk” stacjonującej w części hali wachlarzowej, do której umożliwiamy swobodny dostęp.

Bardzo ważnym elementem Obozu były prace przy lokomotywie spalinowej Ls60-143. Przede wszystkim rozpoczął się proces kompletowania pojazdu. Na swoje miejsce po zabezpieczeniu antykorozyjnym wróciła kapota silnika oraz zostały zamontowane z powrotem drzwiczki do niej prowadzące. Rozpoczęło się też kompletowanie osprzętu lokomotywy zdemontowanego na czas oczyszczania strumieniowego. Dzięki temu, że jeden z uczestników obozu posiadał wszechstronne umiejętności techniczne, możliwe było dotoczenie całkiem nowych elementów pojazdu, które mogliśmy zamontować w miejsce tych już całkowicie zużytych.

Była też grupa osób, która w czasie obozu zajmowała się mniej spektakularnymi i jeszcze mniej fascynującymi pracami porządkowymi. Remonty budynków, odsiewanie tłucznia itp. powodują zawsze nagromadzenie odpadów, które czekają „na lepszy moment” by je w końcu wywieźć na składowisko. Dla części z nich ten moment właśnie nadszedł – wolontariusze uporządkowali kolejny fragment hali wachlarzowej. Pracowali oni także przy porządkowaniu zasieków węglowych, jak również przy wydłużaniu ogrodzenia oddzielającego teren Parowozowni torów kolejowych prowadzących do Łowicza.

A obóz w filmowym skrócie wyglądał tak jak uchwyciła go kamera Pawła Adamowicza.

Wszystkim Wolontariuszom jeszcze raz dziękujemy za wsparcie!!!

Działania w trakcie obozu realizowane są ze środków własnych PSMK oraz projektów wspartych przez:

SPONSOR NARZĘDZI

W trakcie sierpniowych obozów wolontariackich prace konserwatorskie na wystawie urządzeń sterowania ruchem kolejowym cieszyły się wyjątkową popularnością. Chętni do pomocy mogli sprawdzić swoje umiejętności mechaniczne i malarskie oraz zgłębić tajniki działania nastawnic i sygnałów w trakcie renowacji trzech eksponatów.

Najważniejszym projektem zaplanowanym na najbliższe kilka miesięcy jest kapitalny remont kluczowej skrzyni stojącej z aparatem blokowym z 1927 roku pochodzącej ze stacji Łęczyca. Egzemplarz ten, zanim trafił do skierniewickiej szopy, spędził kilka tygodni pod gołym niebem, co wyraźnie odbiło się na jego wyglądzie i stanie technicznym. Renowację rozpoczęliśmy jeszcze w lipcu dokumentując „zawartość” urządzenia i demontując aparat blokowy. W ramach sierpniowego obozu skupiliśmy się na pozostałej części nastawnicy. Na początek została zdjęta i rozłożona na podstawowe części skrzynia zależności mieszcząca suwaki i drążki przebiegowe. Następnie przystąpiliśmy do przygotowania podstawy do malowania. Ze względu na skomplikowany kształt odlewanych nóg nastawnicy uciekliśmy się do sprawdzonej już metody usuwania farby w kąpieli z ługu sodowego. Stara farba rozpuszcza się w większości jeszcze w roztworze, a pozostałości można bez większego wysiłku usunąć mechanicznie. Tak przygotowane elementy podstawy zostały ponownie złożone w jedną całość i pomalowane na typowy zielony kolor.

Drugim eksponatem, który mamy nadzieję rychło przywrócić do życia, jest dwukomorowy sygnalizator świetlny. Ten konkretny egzemplarz jest dość wczesną powojenną wersją sygnalizatorów Ericssona, prezentujący kilka niespotykanych już elementów jak tarcza tłowa wykonana z jednego kawałka blachy lub specjalna lunetka ułatwiająca ustawienie komór świetlnych względem osi toru. Podobnie jak skrzynia kluczowa, projekt był już „napoczęty” – komora została wypiaskowana w trakcie lipcowego obozu, a w zeszłym roku oczyszczony został skrócony słupek pozyskany od innego egzemplarza, który służył jako pomoc naukowa w jednym z techników kolejowych. W trakcie obozu nasze wysiłki skupiły się na odmalowaniu zarówno komór jak i słupa oraz dobraniu lub dorobieniu brakujących elementów. Kolejnym krokiem będzie zainstalowanie podzespołów optycznych oraz odtworzenie układu elektrycznego. Docelowo sygnalizator stanie się tarczą ostrzegawczą dla jednego z dwóch znajdujących się na wystawie czynnych semaforów świetlnych.

Trzeci projekt był efektem przypadku. W trakcie poszukiwania w naszych zapasach części do sygnalizatora świetlnego natknęliśmy się na zewnętrzne dzwonki zapowiadawcze, powszechnie spotykane na kolejowych posterunkach ruchu. Znalezisko zakiełkowało pomysłem na nowy eksponat, który być może ożyje w połączeniu ze znajdującym się już na wystawie telefonem MB. Wybrany egzemplarz okazał się w pełni sprawny, wymagał jednak oczyszczenia i odmalowania.

W przerywnikach między pracami uczestnicy obozu mogli zapoznać się z działaniem urządzeń zgromadzonych na wystawie oraz przedyskutować pomysły zwiększenia atrakcyjności ekspozycji.

Obozy Wolontariackie weszły na trwałe do naszego kalendarza. Tym razem jednak postanowiliśmy nie składać osobnego wniosku o dofinansowanie specjalnie na ich organizację, a wykorzystać już posiadane różne fundusze i połączyć działania w taki sposób, żeby były atrakcyjne dla potencjalnych wolontariuszy.
Dlatego w dniach 18-21 lipca 2019 r. skupiliśmy się nie porządkach terenu, ale przede wszystkim na pracach przy taborze. Wolontariusze w sile kilkunastu osób więc czyścili i miniowali Ty51-1 oraz TKp 6042, zabezpieczali antykorozyjnie Ls60-143 czy wreszcie pracowali na wystawie usrk, budowali nowe ogrodzenie Parowozowni i kończyli prace drogowe przy torze 15 wachlarza.

Na kolejny obóz zapraszamy w dniach 14-18 sierpnia 2019 r.. Na zainteresowanych czeka już formularz rejestracyjny, a więcej szczegółowych informacji przedstawiamy tutaj.

Wszystkim uczestniczącym w Obozie jeszcze raz dziękujemy za pomoc!

Działania w trakcie obozu realizowane są ze środków własnych PSMK oraz projektów wspartych przez:

SPONSOR NARZĘDZI

Zmiany wprowadzone przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w programach wsparcia wolontariatu sprawiły, że tegoroczny konkurs dotacyjny dla organizacji społecznych ogłoszono dość późno. Szczęśliwie jego wyniki ogłoszono na kilka tygodni przed regulaminowym terminem. Dzięki temu jeszcze w wakacje, choć z pewnymi perturbacjami udało się uruchomić nasz Obóz Wolontariacki odbywający się w ramach projektu pod szumną nazwą Wolontariusze dla skierniewickiej Parowozowni – prace porządkowe jako forma podtrzymania patriotycznej postawy wobec zabytków polskiego kolejnictwa. Prócz realizacji prac porządkowych zależało też nam na podtrzymaniu więzi z dotychczasowymi wolontariuszami.

Zgodnie z wymaganiami wspierającego jego organizację finansowo NID główny nacisk tym razem położyliśmy na prace porządkowe. Dlatego wym roku prawie nie było wolontariuszy wykonujących spektakularną renowację olbrzymiego Ty51-1 stojącego na dziedzińcu Parowozowni. Dlatego w trakcie pierwszego etapu prac w dniach 11-15 sierpnia uczestnicy obozu skupili się przede wszystkim na usunięciu śladów wandalizmu na bramach i murze od strony torów wjazdowych na teren Parowozowni. Dla utrzymania jednolitej estetyki obszaru przy okazji odmalowano fragmenty nie tknięte przez wandali oraz wewnętrzną bramę na torze 63.

W trakcie pierwszego turnusu rozpoczęły się porządkowała najpierw teren za halą wachlarzową, a następnie zasieki węglowe począwszy od toru 53. Wolontariusze prowadzili jednocześnie wycinkę zakrzaczeń, jak również usuwali pozostałości po dawniejszych pracach tego typu. Aby uniknąć błędów z przeszłości drewno było od razu rozdrabniane i wywożone do utylizacji. W kolejnych odsłonach akcji przeprowadzono kompleksowe usuwanie roślinności również w zasiekach obejmujących tory 61 i 63.

Weekend 20-21 października były ostatnimi dniami naszych zmagań w ramach Obozu Wolontariackiego. W ciągu łącznie 13 dni prac, oprócz rąk blisko 40 wolontariuszy poszły w ruch szlifierki, szczotki i pędzle, a także siekiery, sekatory i pilarki spalinowe. Gościliśmy także ochotników z innych podobnych organizacji, wśród których byli zaprawieni w boju koledzy z zaprzyjaźnionych Żuławskiej Kolej Dojazdowej z Nowego Dworu Gdańskiego i Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w Bytomiu.

W trakcie realizacji projektu nie poprzestaliśmy tylko na wykorzystaniu środków przekazanych przez NID. Udało się także pozyskać partnerów, którzy wsparli nasze działania w naturze. Firma „Agentools” podarowała nam część narzędzi wykorzystywanych w trakcie wycinki w zasiekach węglowych. Dystrybutor narzędzi i materiałów ściernych Pferd i VSM przekazał nam natomiast nieodpłatnie szczotki druciane do szlifierek kątowych wykorzystane w trakcie prac nad estetyką ogrodzenia Parowozowni.

Na zakończenie projektu 21 października, po przedpołudniowych pracach , jego uczestnicy mogli wziąć udział w wycieczce edukacyjnej po ciekawszych zabytkach techniki w okolicy Skierniewic. Odwiedzili oni pierwszy na świecie spawany most drogowy znajdujący się w Maurzycach i Skansen Budownictwa Ludowego w zlokalizowany tuż obok. W sochaczewskim oddziale Stacji Muzeum zapoznali się z funkcjonowaniem profesjonalnej placówki muzealnej, a wczesnym wieczorem zwiedzili pozostałości dawnych zakładów lniarskich w Żyrardowie. Ta ostatnia lokalizacja była okazją do smutnej refleksji nad dość bezwzględnym losem pamiątek kultury technicznej w Polsce…

W chwilach wolnych od zajęć obowiązkowych wolontariusze pracowali przy naszych eksponatach – na wystawie urządzeń sterowania ruchem oraz parowozie Ty51-1.

Ponadto w ramach projektu odbyły się dwa otwarte spotkania poświęcone szerokopojętym zagadnieniom dot. historii kolei i zabytków kolejnictwa. W niedzielę 12 sierpnia zaprezentowaliśmy filmu dokumentalny o marszałku Polski Józefie Piłsudskim zatytułowany „17 dni, które zadecydowały o Polsce”. Reżyserem jego jest skierniewiczanin Leszek Staroń, a „zagrały” w nim także Parowozownia i zgromadzone w niej eksponaty. Po filmie odbyło się krótkie spotkanie z reżyserem i członkami ekipy filmowej. Towarzyszyła mu ożywiona i interesująca dyskusja także z udziałem uczestników Obozu.

Wieczorem w sobotę 6 października odbyło się drugie otwarte spotkanie. Tym razem wszystkich chętnych zaprosiliśmy na prezentację zdjęć dra Ariela Ciechańskiego pt. „Nowoczesność versus autentyczność w muzealnictwie kolejowym” obrazującą różne podejścia w muzealnictwie kolejowym w Europie. Pojawiły się interesujące przykłady z Rumunii (wystawa parowozów w Sybinie), Austrii (LokPark Ampflwang, Heizhaus Strashoff), Belgii (TrainWolrd Bruksela) oraz Czech (Děčín – stavědlo 15, Železniční muzeum ČD Lužna u Rakovníka, depozitář NTM Chomutov). Po prezentacji odbyła się dyskusja na tytułowy temat.

Liczbowe określenie skali działań zrealizowanych w ramach zadania

Weekend 20-21 października były ostatnimi dniami naszych zmagań w ramach Obozu Wolontariackiego. W dżdżystą sobotę i niedzielne słoneczne przedpołudnie trwały „dożynki” samosiewów obficie porastających dawne zasieki węglowe. Wycięte przez blisko dziesięciu śmiałków zakrzaczenia zostały zwiezione celem ich dalszej utylizacji. Wiosną, już poza bieżącym projektem, planujemy dalsze prace mające na celu zapobieżenie odbudowanie się w tej części niepożądanej pokrywy roślinnej.

Na zakończenie projektu, po niedzielnych przedpołudniowych pracach, jego uczestnicy mogli wziąć udział w wycieczce edukacyjnej po ciekawszych zabytkach techniki w okolicy Skierniewic. Odwiedzili oni pierwszy na świecie spawany most drogowy znajdujący się w Maurzycach i Skansen Budownictwa Ludowego w zlokalizowany tuż obok. W sochaczewskim oddziale Stacji Muzeum zapoznali się z funkcjonowaniem profesjonalnej placówki muzealnej, a wczesnym wieczorem zwiedzili pozostałości dawnych zakładów lniarskich w Żyrardowie. Ta ostatnia lokalizacja była okazją do smutnej refleksji nad dość bezwzględnym stosunkiem do pamiątek kultury technicznej w Polsce…

Dofinansowano w ramach programu Narodowego Instytutu Dziedzictwa
– Wspólnie dla dziedzictwa

PATRONAT MEDIALNY

SPONSOR NARZĘDZI