Ostatni z tegorocznych Dni Otwartych przeszedł do historii. W piękną i słoneczną sobotę 2 października 2021 r. dane nam było gościć 1️⃣7️⃣1️⃣ osób.

Tegoroczny sezon był zdecydowanie lepszy niż ubiegłoroczny i w tych nadal trudnych czasach udało się nam podwoić liczbę gości w stosunku do 2020 r. Niemniej jednak są to wartości dużo niższe od tych z czasów przedpandemicznych.

Jeśli pogoda i ogólna sytuacja w kraju pozwolą to planujemy w tym roku jeszcze kilka wydarzeń nie objętych naszym rozkładem jazdy.

Urządzenia sterowania ruchem kolejowym stanowią drugi pod względem ilości element naszej kolekcji umieszczonej w Parowozowni Skierniewice. Zarazem jest to największy kompleksowo gromadzony zbiór tego typu przechowywany w polskich placówkach z zakresu muzealnictwa kolejowego. Zazwyczaj o sprowadzaniu tego typu eksponatów z wielu przyczyn nie mogliśmy napisać w racjonalnych terminach po przeprowadzeniu akcji. Z drugiej strony nie były to działania aż tak widowiskowe, jak nasz ostatni transport z początku wakacji 2021 r.

W 2020 r. otrzymaliśmy propozycję przyjęcia do kolekcji niemal kompletnych scentralizowanych mechanicznych urządzeń sterowania ruchem kolejowym z lat 1950. wciąż zamontowanych na położonej na peryferiach Ostrołęki stacji Grabowo zlokalizowanej na linii kolejowej prowadzącej do Wielbarku. Warunkiem zgody na modernizację tej stacji było przekazanie jej wyposażenia na cele muzealne, a służby konserwatorskie jako najlepszą instytucję, której można powierzyć te eksponaty wskazały nasze Stowarzyszenie. Wobec takiego obrotu spraw podjęliśmy przysłowiową rękawice i zgodziliśmy przyjąć także i te urządzenia.

Niestety czas pandemiczny nie był tu dla nas specjalnie łaskawy i sprawy nabierały powoli tempa. Przede wszystkim musieliśmy pojechać do Grabowa i na gruncie sprawdzić, czy oferowane nam eksponaty faktycznie są interesujące oraz jaki jest ich stan techniczny. Kolejnym krokiem była dokładna inwentaryzacja tego co tam się znajduje. Uznaliśmy, że faktycznie rzecz jest warta zachodu – nastawnica ze skrzynią zależności na 24 suwaki to dość rzadka okazja. Podobnie było ze znormalizowaną tarczą manewrową. Po tych czynnościach mogliśmy wskazać co dokładnie powinno w przyszłości wyjechać do Skierniewic.

Ostatecznie udało nam się pozyskać komplet urządzeń wewnętrznych, czyli:

• nastawnicę mechaniczną typu znormalizowanego
• i naprężacze grupowe.

Spośród urządzeń zewnętrznych pozyskaliśmy m.in.:

• semafory;
• tarczę manewrową;
• napędy zwrotnicowe;
• rygle;
• rogatkę mechaniczną
• i osprzęt pędniowy.

Po ukończeniu formalności można było się przemieścić urządzenia do Skierniewic. Tym razem nie musieliśmy jednak sami prowadzić demontażu. Zarówno przygotowanie eksponatów do drogi, jak również ich transport zapewniły nieodpłatnie firmy wykonujące modernizację stacji – w dwóch rzutach dotarły one w lipcu do Parowozowni.
Obecnie nowe eksponaty są magazynowane m.in. w ich docelowym miejscu eksponowania oraz przygotowywane częściowo do udostępnienia zwiedzającym.

HISTORYCZNE MECHANICZNE URZĄDZENIA STEROWANIA RUCHEM KOLEJOWYM Z STACJI GRABOWO TRAFIŁY DO KOLEKCJI PSMK DZIĘKI DAROWIŹNIE

Mamy kolejny sukces w pozyskiwaniu funduszy na rozwój skierniewickiej Parowozowni! Województwo Łódzkie rozstrzygnęło drugi konkurs dotacyjny na prace remontowe przy budynkach wpisanych do rejestru zabytków – tym razem pozyskaliśmy 4️⃣9️⃣ 5️⃣0️⃣0️⃣ zł na działania przy świetliku hali wachlarzowej (kanały 7-8) częściowo już wsparte przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Łodzi. Zarządowi i Radnym Sejmiku Województwa Łódzkiego z całych serc dziękujemy!

W drugiej połowie września Fundacja ORLEN rozstrzygnęła konkurs grantowy Moje miejsce na Ziemi – w jego wyniku przyznano nam wsparcie w kwocie 5️⃣ 0️⃣0️⃣0️⃣ zł. Przeznaczymy je na realizację projektu W walce o uśmiech dziecka – rozwój interaktywnej wystawy urządzeń sterowania ruchem kolejowym. W jego ramach planujemy rozbudować i zwiększyć funkcjonalność tytułowej ekspozycji. Jest ona jednym z najbardziej lubianych przez dzieci elementów w naszej Parowozowni. Efekty zaplanowanych prac będą mogły również posłużyć jako pomoce dydaktyczne dla uczniów szkół średnich o profilu kolejowym.
Jednym z ważniejszych planowanych w ramach realizacji projektu działań będą:

• urządzenie i wyposażenie mini pracowni konserwatorskiej urządzeń sterowania ruchem kolejowym,
• poprawa estetyki wystawy
• oraz renowacja kolejnych eksponatów.

Z pracami finansowanymi z grantu ruszamy już pod koniec października i prowadzić je będziemy do końca czerwca 2022 r.! A jeśli ktoś byłby chętny się dołączyć to zapraszamy do kontaktu mailowego lub przez Facebooka.

W weekend 18-19 września 2021 r. odbyły się kolejne już Dni Otwarte w skierniewickiej Parowozowni. Była to specjalna edycja tego wydarzenia z okazji XLIV Skierniewickiego Święta Kwiatów, Owoców i Warzyw oraz XXIX Europejskich Dni Dziedzictwa. Niestety jako to dość często w tym terminie bywało i tym razem karty rozdawała bardzo kapryśna pogoda. W deszczową sobotę gościliśmy 143 osoby, a w wyjątkowo chłodną niedzielę 240 osób. Dziękujemy!
A następna okazja do odwiedzin Parowozowni już 2 października 2021 r. w godzinach 11.00-16.00. Liczymy, że początek kolejnego miesiąca będzie tradycyjnie pogodny i ciepły.

4 września 2021 r. miał miejsce kolejny z naszych tegorocznych Dni Otwartych w Parowozowni. Dobra tendencja z sierpnia utrzymała się. Dane nam było w tę sobotę gościć aż 252 osoby. Jest to wartość wyższa niż zawsze we wrześniu nawet w czasach przed pandemią. Także i tym razem liczna grupa odwiedzających skorzystała z specjalnej oferty Łódzkiej Kolei Aglomeracyjnej umożliwiającej powrót ze Skierniewic gratis. Dziękujemy!

A na kolejne Dni Otwarte zapraszamy już w sobotę i niedzielę 18-19 września 2021 r. Spotykamy się wtedy jak wielokrotnie to już bywało z podwójnej okazji –Skierniewickiego Święta Kwiatów, Owoców i Warzyw i Europejskich Dni Dziedzictwa!

11 sierpnia 2021 r. zmarł nasz stowarzyszeniowy Kolega Andrzej Rewerski. Kilka dni później, 19 sierpnia 2021 r. uczestniczyłem wraz z Kolegami z PSMK w Jego ostatnim pożegnaniu na Cmentarzu Powązkowskim.

Andrzeja poznałem w 1978 r., kiedy to rozpocząłem pracę w Lokomotywowni Warszawa Grochów. Pracował on tam wtedy na stanowisku elektromontera trakcji elektrycznej przy przeglądach i naprawach bieżących elektrycznych zespołów trakcyjnych. To właśnie między innymi dzięki osobistemu zaangażowaniu, wiedzy i doświadczeniu Andrzeja, służba tych pojazdów przebiegała sprawnie. Swoją karierę zawodową związał on od początku z koleją. Zyskał on sobie miano wysokiej klasy specjalisty w swym fachu, był ceniony i bardzo lubiany przez załogę każdego zakładu w którym pracował. Przez pewien czas był też maszynistą, niestety stan zdrowia nie pozwolił Mu dłużej pracować w tym pięknym zawodzie. Miał też w swoim życiu okres zatrudnienia w charakterze dyżurnego ruchu. Kolei pozostał wierny do przejścia na emeryturę oraz także w jej trakcie. Ostatnim jego miejscem pracy była należąca do PKP Intercity lokomotywownia Warszawa Olszynka Grochowska.

Kolej dla Andrzeja nie była tylko miejscem zatrudnienia, ale również obiektem wielkiej pasji także poza godzinami pracy. Dlatego wkrótce wspólne zainteresowania połączyły nas przyjaźnią na wiele lat. Niemalże na samym początku powstania PSMK obaj wstąpiliśmy w szeregi członkowskie tego stowarzyszenia w którym wspólnie przez ponad 30 lat współdzielimy naszą miłość do kolei, zwłaszcza tej już historycznej. Andrzej też wielokrotnie wspierał swoją osobą bieżące działania naszej organizacji – organizację Dni Otwartych, a także aktywnie uczestniczył w naszych akcjach ochrony zabytkowych urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Dzisiaj brakuje nam wspaniałego zawsze gotowego do pomocy kolegi, serdecznego przyjaciela oraz fachowca w dyskusjach o tematyce kolejowej. W wieku zaledwie 70 lat odszedł od nas na „wieczną służbę”.

Andrzeju, spoczywaj w spokoju…

Tadeusz

W sobotę 21 sierpnia, w zamian za majową Kolejową Noc Muzeów, zaprosiliśmy wszystkich chętnych na wieczorne zwiedzanie Parowozowni. W jego trakcie można było podziwiać w blasku zachodzącego słońca i halogenów nasze zbiory, kolejkę ogrodową oraz wnętrze hali wachlarzowej.

Prolog wydarzenia stanowiło spotkanie przy dwuosiowym wagonie towarowym pochodzenia węgierskiego. W jego trakcie opowiedzieliśmy o remoncie rzeczonego pojazdu, wojskowej pomocy udzielonej Polsce przez Węgry w 1920 r. oraz o realizacji projektu pt. „Polak-Węgier dwa bratanki – i do kolei, i do szabli i do szklanki. Upamiętnienie transportu węgierskiej pomocy wojskowej z sierpnia 1920 r.” wspartego ramach konkursu grantowego Fundacji Banku Gospodarstwa Krajowego im. J. K. Steczkowskiego „Moja Mała Ojczyzna – Edycja IV”.

W trakcie całego dnia odwiedziło nas 69 osób. Planujemy kolejne podobne wydarzenie w połowie października – mamy nadzieję, że ten termin lepiej dopasuje się do potrzeb najmłodszych, a zarazem pozwoli dobrze wykorzystać nasze oświetlenie hali i terenu „szopy”.

W połowie sierpnia 2021 r. zakończyliśmy zaplanowane na bieżący rok prace drogowe. Ich przedmiotem była kompleksowa wymiana najbardziej uszkodzonych podkładów oraz mocno zanieczyszczonego tłucznia w torach 9 i 10 zlokalizowanych przed halą wachlarzową. Prace były wsparte przez Miasto Skierniewice kwotą 20 000 zł i wykonywane były siłami Wolontariuszy Stowarzyszenia przy wsparciu koparko-ładowarki oraz leciwego „Stara” należących do zaprzyjaźnionego z nami Jana Markowicza.

Nim jednak przystąpiliśmy ku ostatecznemu ponownemu montażowi rzeczonych torów, musieliśmy uzupełnić mocno już nadwątlone zapasy staroużytecznych podkładów. Skorzystaliśmy w tym celu ze sprawdzonego źródła – Zakładu Górniczego „Żabiny” koło Działdowa. Biorąc pod uwagę, że część „szpałów” nie nadawała się do natychmiastowego montażu, w kilku transportach przywieźliśmy solidną ich rezerwę. Za każdym razem była to dość złożona dwudniowa operacja logistyczna wymagająca wyjazdu w dzień poprzedzający transport i poświeceniu całego kolejnego dnia na załadunek, przewóz i rozładunek w Parowozowni.

Niemalże równolegle zerwaliśmy od razu obydwa przewidziane do remontu na ten rok tory. Zgodnie z przewidywaniami szyny trzymały na swoim miejscy głownie za pomocą przytwierdzenia typu „matka ziemia” – ich właściwe położenie zawdzięczaliśmy przede wszystkim grubej warstwie próchniczej, która wytworzyła się przez kilkadziesiąt lat. Taka metodyka prac ułatwiła operowanie koparko-ładowarce w trakcie głębienia koryta torów oraz przy rozściełaniu dywanika z nowego tłucznia kwarcytowego. Ten oczywiście został na koniec tego etapu dzialań ustabilizowany mechanicznie.



Pierwszy zmontowany i zabalastowany został tor nr 10…



… a następnie jego najbliższy sąsiad – tor nr 9.

Zadanie pt:
Adaptacja zabytkowej Parowozowni Skierniewice
do celów muzealnych i realizacji kulturalnych (rewitalizacja układu torowego)
zrealizowano dzięki wsparciu