W dniu 29 stycznia odbyło się Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Członków PSMK poświęcone wprowadzeniu zmian w Statucie Stowarzyszenia. Koneiczność wprowadzenia zmian wynikła z nowelizacji ustaw, na bazie ktorych oparta jest działalność naszej organizacji. Zaproponowane i opracowane przez Zarząd Główny propozycje, uzupełnione kilkoma uwagami i poprawkami zgłoszonymi podczas posiedzenia zostały przegłosowane i wprowadzone w życie.

W tym samym dniu, po zakończeniu obraz Zgromadzenia odbyło się doroczne, koleżeńskie spotkanie karnawałowe.

W styczniu zostaliśmy zaproszeni na wernisaż malarstwa Marty Zamarskiej i z zaproszenia chętnie skorzystaliśmy. Pani Marta bowiem, absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, za temat swej pracy dyplomowej obrała plenery kolei. Jak sama stwierdziła we wstępie do wystawy, inspiracją był czas podróży, ulotna tajemnica spotkania obcych sobie osób w wąskim mikroświecie wagonowego przedziału. I tak – poprzez fascynację poznawaniem nowych ludzi – pasażerów pociągów, Autorka doszła do fascynacji … samymi pociągami.

Tematami obrazów są stacje i przystanki kolejowe w Beskidzie Śląskim i Mazowszu (w tym na trasie do Skierniewic!) – regionach, z którymi p. Marta jest związana rodzinnie lub zawodowo. Malarstwo p. Marty ukazuje widoki teraźniejszej, nowoczesnej kolei – pociągi i elementy nowoczesnej infrastruktury. Na płótnach te, zdawałoby się, szare i „normalne” sceny nabywają nowej treści. Dostrzegamy błysk światła, zamglony kontur, tajemniczą sylwetkę gdzieś na peronie…

Warto wspomnieć, że kolejowa tematyka w malarstwie zagościła niemal od początków polskiego kolejnictwa. Już w roku 1847 przejazd pociągu z Krakowa do Mysłowic trafił na płótno Teodora Baltazara Stachowicza (1800-1873). Dziewiętnastowieczna kolej inspirowała nie tylko Polaków. Znany wrocławski pejzażysta Adolf Dressler (1833-1881) w roku 1866 namalował pociąg z jeńcami wojennymi przybyły na jeden z wrocławskich dworców. W kilka lat później, pochodzący z gdańskiej rodziny Paul Friedrich Meyerheim (1842-1915) stworzył na zamówienie Augusta Borsiga ogromne gabarytowo i piękne w realizmie dzieło przedstawiające montaż parowozu, prawdopodobnie na zamówienie… Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. W pierwszej połowie wieku XX do grona malarzy „kolejowych” dołączył Rafał Malczewski (syn Jacka) (1892-1965), tworząc obrazy poświęcone stacjom kolejowym w Małopolsce i w… Kanadzie. W ostatnich latach widoki odchodzących w przeszłość „prawdziwych” dróg żelaznych przelewał na płótna i papier Jerzy Korczak-Ziołkowski, członek naszego Stowarzyszenia. Cieszymy się, że tak zacne grono powiększyło o kolejną osobę. Prace Marty Zamarskiej oglądać można do 21 kwietnia w warszawskim klubie „COCO de ORO” przy ulicy Potockiej 14.

Już w ubiegłym roku staraliśmy się, aby podczas organizowanych w Parowozowni imprez były obecne postacie w kolejarskich mundurach, aktualnych lub historycznych. Chcemy przez to podkreślać, że zawód kolejarza był i jest zajęciem specyficznym, odróżniającym się od innych.

W roku ubiegłym mieliśmy okazję pokazać naszym gościom historyczne mundury PKP z końca lat pięćdziesiątych i początku sześćdziesiątych. Zawitali także do nas koledzy pokazujący dwie (dawniejszą i obecną) odmiany aktualnych ubiorów Kolei Mazowieckich. Odwiedzający Parowozownię w dniu 9 stycznia – tym razem – mogli zobaczyć sylwetkę kolejarza w mundurze PKP koloru marengo, stosowanym w okresie lat pięćdziesiątych.

Wszystkie pokazywane stroje pochodzą z prywatnych zbiorów członków Stowarzyszenia.

A teraz zapraszamy do konkursu. Prosimy odpowiedzieć na pytanie „Czy zamieszczone powyżej zdjęcie jest prawidłowo osadzone w realiach historycznych?”. Odpowiedzi twierdzące lub zaprzeczenia prosimy szczegółowo uzasadnić. Na merytorycznie uzasadnione odpowiedzi czekamy pod adresem mailowym pmieroslawski@psmk.org.pl do końca stycznia 2011. Wśród osób, które nadeślą najlepiej umotywowane odpowiedzi wylosujemy książkę Marka Zienkowicza „1435 milimetrów”. Najciekawiej umotywowane odpowiedzi będziemy chcieli opublikować. Zapraszamy.

Jak nigdy w latach poprzednich, otworzyliśmy dla gości bramę Parowozowni już w styczniu. Dotychczas – rezerwując sobie czas na „przerwę technologiczną” oraz mając na uwadze kłopoty organizacyjno-techniczne nie organizowaliśmy żadnych imprez zimą. No, ale cóż robić, skoro właśnie wtedy gra Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy…

I tak – po raz pierwszy zimą i po raz pierwszy w WOŚP – wzięliśmy skromny udział w XIX finale tego porywającego „Orkiestrowego” przedsięwzięcia.

W niedzielę 9 stycznia 2011 udostępniliśmy Parowozownię wolontariuszom Skierniewickiego Sztabu Orkiestry, którzy zbierali datki od osób, chętnych do zimowej przejażdżki ręcznymi drezynami.

W sprzyjającej, ciepłej i słonecznej pogodzie odwiedziło nas łącznie 70 osób. Obszerne migawki z jazd nagrał łódzki oddział Telewizji Polskiej.