Dni Transportu Publicznego mają na celu zachęcenie społeczeństwa do korzystania z transportu zbiorowego – komunikacji miejskiej i komunikacji kolejowej. Jest to i ekonomiczniej, i bardziej ekologicznie niż jeżdżenie własnym samochodem i to, najczęściej jednoosobowo. Impreza jest tak pomyślana, że drugi jej dzień poświęcony jest transportowi kolejowemu. W tym roku, 20 września Dworzec Zachodni w Warszawie gościł na wystawie pojazdy z różnych spółek kolejowych, a także… historyczny pojazd z PSMK – 120 letni wagon osobowy 4 klasy, z wytwórni Ludwika Steinfurta.

Prace przy wagonie trwały prawie do ostatniej chwili przed wyjazdem. Nocą, z 19 na 20 września pojazd, na haku drezyny WM15, został przetransportowany z Parowozowni do Warszawy. Rano obsługująca wagon ekipa zrobiła ostatnie porządki we wnętrzu. Później od chwili otwarcia wystawy (o 10.00) przez 7 godzin przez „Steinfurta” przechodził nieprzebrany tłum zwiedzających. Obliczenia (zliczanie zwiedzających w 15 minutowych „próbnych” okresach przez 4 osoby jednocześnie) pokazały, że w ciągu kwadransa, w zależności od pory dnia, odwiedzało nas od 103 do 127 osób. Daje to ponad 3000 osób w ciągu trwania wystawy (!!!). Tak wielkim zainteresowaniem cieszyły się jeszcze parowóz Ty2, dwie lokomotywy elektryczne: „Husarz” i „Mocarz” oraz bezpłatna wata cukrowa na patyku. Tyle, że kabin pojazdów trakcyjnych, ze względu na niewielką przepustowość, taka ilość osób nie zwiedziła.

W „Steinfurcie” chwalono jakość wykonania prac i fakt, że prace restauracyjne prowadzone były na podstawie dokumentacji specjalnie zdobytej do przeprowadzenia tego projektu. Z satysfakcją opowiadaliśmy o tym, że jest to najstarszy w Polsce czynny, muzealny wagon liczący sobie 120 lat (!). Natomiast ze zdziwieniem (najczęściej) słuchano o wagonach typu „fakultativ” i czwartej klasie w pociągach pasażerskich. Często zwiedzający starali się sprawdzić w jakich warunkach kiedyś się podróżowało – przysiadali na twardych ławkach, wyglądali przez wąskie okienka. Równie często prosili o zademonstrowanie, jak funkcjonują okna opuszczane na parcianych pasach.

Po zakończeniu wystawy, ponownie na haku WM15, zabytkowy wagon wrócił do Parowozowni. Podróż (z prędkością 50 km/h) przebiegła bez najmniejszych problemów. Łożyska ślizgowe pojazdu, po 65 km przejeździe nawet nie były letnie.

(ipa) fot. A. Paszke, P. Mierosławski, J. Kurowska-Ciechańska