Teatr w Parowozowni zakończył się sukcesem! Trzeci tegoroczny wieczór odbył się w ostatnią sobotę września (24.09.2011) o godzinie 20.00. Zespół „Banana Perwers” przygotował tym razem „Serenadę” Sławomira Mrożka oraz inscenizacje satyrycznych tekstów Mariana Załuckiego. Całość dopełniły kabaretowe piosenki w wykonaniu Dominiki Dawidowicz. Tym razem znów pobiliśmy rekord – odwiedziło nas 180 widzów.

Widzowie dopisali nie tylko obecnością. Goście wieczoru odpowiedzieli na apel wykonawców i wsparli skierniewickie schronisko dla zwierząt. Podczas wieczoru udało się zebrać ponad 150 kg suchej karmy dla, oczekujących na nowego opiekuna, zwierzaków.

Widowisko uzupełniały dwie wystawy. Przy wejściu do budynku pokazano portrety zespołu „Banana Perwers” rysowane przez Agatę Fiszer, członkinię grupy, na co dzień studentkę wydziału grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W korytarzu można było zobaczyć zdjęcia i mapy pokazujące ochronę zabytków kolejnictwa Polsce.

W tym miejscu warto podziękować Miejskiemu Ośrodkowi Kultury za wypożyczenie prawie setki krzeseł, dzięki którym nasza „widownia” sprawiała znacznie lepsze niż podczas poprzednich wieczorów wrażenie.

Wrześniowym wieczorem zakończyliśmy tegoroczny sezon teatralny. Hala maszyn, pełniąca rolę sali teatralnej jest kiepsko ogrzewana – stąd nie chcąc narazić naszych widzów na przeziębienie, do organizacji następnych wieczorów powrócimy wiosną. Mimo zimy związków z teatrem nie przerywamy. W pokojach biurowych parowozowni cały czas, w razie potrzeby mogą odbywać się próby współpracującej z nami grupy teatralnej.

Mariaż parowozowni i teatru dał nadspodziewane wyniki. Podczas wieczorów odwiedziło nas ponad 450 osób. Spotkania zostały także zauważone przez media, a „Głos Skierniewic” w numerze z dnia 29.09.2011 przyznał naszym wieczorom symbolicznego „Kangura” za – cytujemy: „doskonały pomysł na ożywienie skierniewickiej parowozowni”.

Kilka godzin po zakończeniu pleneru fotograficznego, do parowozowni zawitał Witold Odrobina realizując u nas kolejny odcinek telewizyjnego cyklu „Odrobina Polski”. Cykl ten, emitowany przez telewizję TVN pokazuje ciekawe, a mniej znane oblicza naszego kraju, warte odwiedzenia. W poświęconym skierniewickiej szopie kilkunastominutowym odcinku „zagrało” szereg naszych eksponatów, w tym drezyna WM5, „Wittfeld” i cysterna. Program pojawi się na antenie w trzeciej dekadzie września.

W sobotę 10 września do parowozowni zawitała ponad 70-osobowa grupa miłośników fotografii. U nas właśnie odbyła 17. edycja tzw. Foto Deja, czyli łódzkiego pleneru fotograficznego. Z uczestnikami pleneru zawitała do Skierniewic, nieczęsta w tym sezonie, piękna, słoneczna pogoda, toteż warunki do fotografowania były idealne.

Pasjonatom fotografii, czyli tzw. fotodejowiczom zaprezentowaliśmy nie tylko eksponaty stojące na zewnątrz, ale również udostępniliśmy kilka miejsc wewnątrz hali wachlarzowej, która w całości zazwyczaj jest zamknięta dla zwiedzających. Zdjęcia można było wykonywać w tej części hali, która przeszła już przegląd pokrycia dachowego. Ponadto można było wejść do zaplecza warsztatowego: kuźni, hali maszyn, a także zwiedzić nasze dwie najnowsze wystawy prezentujące urządzenia sterowania ruchem kolejowym oraz „25 lat ochrony zabytków kolejnictwa”.

Szerszą relację i zdjęcia zamieścił portal Moje Miasto Łódź, na stronach „zdjęcia wideo” oraz „galerie z blogów”.

Efekty Foto Deja, czyli najlepsze zdjęcia będzie można zobaczyć na specjalnej wystawie, która jeszcze w tym roku będzie dostępna w Łodzi, a w przyszłym roku, wiosną przyjedzie do skierniewickiej parowozowni (na rozpoczęcie sezonu turystycznego).

Ostatnie tygodnie sierpnia upłynęły nam m.in. na kończeniu organizacji dwu wystaw tematycznych. Obie otworzyliśmy podczas wrześniowego dnia otwartego, w sobotę 3.09.

Pierwsza z wystaw poświęcona została prezentacji urządzeń sterowania ruchem kolejowym. Składa się ona z części naszej bogatej kolekcji tych urządzeń, wystawionej w adaptowanym pomieszczeniu magazynu filialnego parowozowni. Wystawa ta ma charakter czasowy, bowiem docelowo dział srk ma zająć kilka pomieszczeń tzw „przybudówki łowickiej” tj miejsca po pierwszym kanale postojowym hali głównej, przebudowanego na zaplecze biurowo-warsztatowe ok. 1890 roku. Wspomniana przybudówka wymaga szerokich prac budowlanych, o czym pisaliśmy w maju. Prezentacja w pełnym wymiarze tego działu kolekcji PSMK będzie możliwa wtedy, gdy znajdą się fundusze na te działania. Z ekspozycją, najprostszych do pokazania urządzeń nie chcieliśmy jednak dalej czekać.

Wystawa stała się bodźcem do konserwacji (zdjęcie powyżej) i skompletowania zmagazynowanych w częściach, w niektórych przypadkach już kilkanaście lat urządzeń. A jest co pokazywać…

Obecnie zademonstrowaliśmy kilka rodzajów nastawnic, od mechanicznych – kluczowych, stosowanych na liniach lokalnych PKP po pulpit przekaźnikowy, pochodzący z jednej z najstarszych stacji warszawskiego metra. Z pulpitu można sterować obrazem sygnałów ustanowionego obok semafora świetlnego. Oprócz eksponatów przewidziano szereg zdjęć i rysunków, pokazujących starsze wykonania sprzętu i techniczne rozwiązania sterowania ruchem kolei. Zaprezentowane opisy i rysunki są autorstwa lub pochodzą z kolekcji członków PSMK: Michała Jerczyńskiego, Rafała Undra i Zbigniewa Tucholskiego. Wystawę przygotowali Michał Jerczyński, Emil Przybył i Rafał Undra.

Druga z wystaw, pod tytułem „25 lat ochrony zabytków kolejnictwa” jest subiektywną oceną doświadczeń i osiągnięć w tej dziedzinie, utrwalaną na kliszy aparatów fotograficznych członków naszego Stowarzyszenia: Michała Jerczyńskiego i Pawła Mierosławskiego.

Wystawa obejmuje ponad sto trzydzieści fotogramów oraz mapy i opisy. Jej tematyka – celowo – pomija to, co dzisiaj bez problemu można w Polsce zobaczyć, co funkcjonuje z powodzeniem. Nie pokazujemy, zatem zdjęć z Chabówki lub Wolsztyna, nie wspominamy szerzej o dniu dzisiejszym czynnych lub mających opiekuna kolei wąskotorowych. Skupiliśmy się przede wszystkim na pokazaniu przygotowań, pracy wykonywanej przy organizacji różnych krajowych ekspozycji. Pragnęliśmy wskazać niewykorzystane lub zaprzepaszczone szanse ochrony i zasygnalizować, że pomimo znaczących osiągnięć, minione ćwierćwiecze było także pasmem niepowetowanych strat i porażek. W ubiegłych latach nasz kraj zubożał o bardzo wiele, cennych – nawet w wymiarze kontynentalnym – zabytków. Wystawę „25 lat ochrony… ” traktujemy, jako otwartą, żywą. Chcemy w kolejnych jej edycjach pokazywać różne aspekty ochrony kolejowej tradycji i pamiątek przeszłości.

Obie wystawy zorganizowano przy wsparciu Urzędu Marszałkowskiego Województwa Łódzkiego.