W sobotę 3 kwietnia dotarła do Skierniewic druga w tym roku, po „bagażu” taborowa przesyłka. Tym razem przywieźliśmy wagon towarowy – czteroosiową amerykańską platformę z okresu II wojny światowej.
Czteroosiowym amerykańskim wagonem, przede wszystkim sprowadzonym w ramach „kontraktu Paderewskiego” bylismy zainteresowani od dawna. Niestety są to dziś pojazdy trudne do zdobycia. Przed dwoma laty platformy, znalezionej przez miłosnika kolei z Głogowa, najpierw nie byliśmy w stanie „ugryźć” z racji kosztów przestawienia z miejsca stacjonowania. W momencie zaś, gdy pojawiła się możliwość finalizacji sprawy (sponsorzy) – pojazd znikł. Kolejny tego typu wagon zwrócił naszą uwagę w Białymstoku. Bliższe oględziny pokazały jednak, że był on w kiepskim stanie – po wieloletnim użytkowaniu go w roli ruchomego podestu do montażu i piaskowania konstrukcji metalowych. Wagonu niestety nie udało się pozyskać.
Dalsze poszukiwania w Białymstoku przyniosły efekt w postaci innej platformy „made in USA”, jednak nowszej bo pochodzącej już z II wojny światowej. Mimo to, że ma ona związek nie z Paderewskim a UNRRA postanowiliśmy się nią zainteresować. Bo bliższym obejrzeniu platforma okazała się być w zadowalającym stanie technicznym. Konstrukcja jest nie powyginana i kompletna. Dostatecznie zachował się układ biegowy. Interesującą nas jednostkę znaleźliśmy na terenie dawnych Kolejowych Zakładów Konstrukcji Stalowych, które stanowią teraz własność Syndyka Masy Upadłości MG Stalton. W przeprowadzonych negocjacjach ustalono z Syndykiem warunki zakupu, bowiem przekazanie za darmo zgodnie z przepisami upadłościowymi nie wchodziło w grę. Koszty zakupu pokryli znalezieni przez białostockich kolegów sponsorzy – Firmy : „Ferrox”, „Mirpol” oraz „Polmos – Białystok”. Udało się zorganizować medialną kampanię informacyjną o akcji uratowania platformy. Informację przekazał „Kurier Poranny” oraz Telewizja Białystok i Radio Plus – Łagodne Przeboje. Radio Plus, także w podsumowaniu akcji w ciągu tygodnia wyemitowało na swej antenie kilkakrotne specjalne podziękowania dla sponsorów.
Już we własnym zakresie wykonaliśmy rewizję układu biegowego. Pozwoliło to na przetransportowanie go na własnych kołach (z organiczoną szybkością do 20 km/h) z zakładu na miejsce, gdzie mógłby być nadany jako normalna przesyłka. Pomocy w załadunku zabytku na już współczesną platformę udzielili nam pracownicy wagonowni Białystok, natomiast koszty przewozu pokrył kolejny sponsor – p. Otto Walser. Do Skierniewic pojazd trafił bez problemu. Po rozładunku, z racji ciężaru odbytego partiami – osobno rama i osobno wózki, wagon stanął na torach wachlarza. Oględziny już na miejscu dały okazję do wielu interesujących spostrzeżeń. Widać, że pojazd pierwotnie nie był przeznaczony dla Europy. Jest dość wąski, ma również wąsko ułożone poduszki podparcia wózków co sugerowałoby mozliwość użytkowania go na torze wąskim – np 1067 mm. Konstrukcja czołownic przystosowana tylko do sprzęgu samoczynnego nie miała pierwotnie nawet miejsca na zderzaki. Dorabiano je na pewno później przy okazji dodając też nienawskrośne urządzenie cięgłowe. Zachowały się dorobione już po wojnie gniazda kłonic, przyspawane do wewnętrznych (!) płaszczyzn podłużnic, a także wzmocnienia czołownic pod dorobione zderzaki. Brak jest niestety jakichkolwiek widocznych oznaczeń pojazdu. Odczytać mozna jedynie sygnatury odlewów a na belce grzbietowej, ręcznie wyspawany elektrodą napis „Illinois”. Wagon, być może, uda się szybko pomalować.
