W połowie sierpnia, w związku z zakupem przez odbiorcę nie związanego z ochroną zabytków, jednego z najcenniejszych zabytków Jaworzyny Śląskiej – wagonu Kolei Oldenburskich z 1871 roku wystąpiliśmy z wnioskiem o nadzór konserwatorski nad ewentualnymi pracami przy tym wagonie. Wnioskiem podkreśliliśmy nasze wieloletnie zainteresowanie pojazdem – bowiem to właśnie PSMK doprowadziło w 1991 do objęcia go ochroną prawną poprzez wpis do rejestru zabytków. Wagon wywieziono z Jaworzyny do Karpacza, toteż odpowiednie pisma skierowaliśmy do delegatur Służby Ochrony Zabytków w Wałbrzychu i Jeleniej Górze.

W sierpniu rozpoczęliśmy renowacje kolejnego eksponatu. Nasz najnowszy nabytek w postaci platformy „UNRRA” został umyty ciśnieniową myjką. Usunęliśmy także wszystkie naleciałości z czasów pracy w Starosielcach. Obecnie prowadzone są prace malarskie i ślusarskie. W odbudowie wagonu biorą także udział osoby niepełnosprawne z Warsztatów Terapii Zajęciowej w Skierniewicach.

Systematycznie posuwają się do przodu prace przy niemieckim wagonie pasażerskim Di24 z 1925 roku. W połowie wnętrza zdjęto sklejkowe poszycie odsłaniając blachy i słupki konstrukcji pudła. Elementy te oczyszczono i zagruntowano. Dopasowano okna oraz naprawiono bądź dorobiono z dębu nowe, wewnętrzne ramy okienne. Na dachu pojawiły się także oryginalne wywietrzniki systemu Wandlera, w miejsce zdemontowanych wcześniej „Kuc-kuch’ów”. Niezależnie od prac renowacyjnych wykonano projekt nowej – wiernie odtworzonej wg ikonografii, deskowej podsufitki i listewkowego poszycia ścian bocznych. Trwają prace nad zaprojektowaniem przebudowy drzwi wejściowych – z nie zapewniających bezpieczeństwa odchylnych na właściwe dla oryginału – suwane.

Cały czas prowadzone są działania mające na celu poprawę estetyki terenu Parowozowni. Latem urządzony został nowy trawnik wzdłuż hali maszyn. Dotychczasowy był mocno zachwaszczony a przede wszystkim wypełniony korzeniami po, od dawna już nie istniejących, żywopłotach. Nowy trawnik jest rozszerzony o zlikwidowany, nigdy nie używany betonowy chodnik. Miejsce pod trawę, zaorane konnym pługiem w ubiegłym roku teraz zostało splantowane. Ziemię prawie przesiano, wyciągając korzenie, gruz i złom. Wzeszła równo trawa ożywiła tę część naszego „królestwa”.

Kolejnym miejscem prac ogrodniczych jest nie pokryty płytami betonowymi placyk po szynie zdemontowanej, jeszcze w czasach PKP suwnicy. Z placyku, niestety ręcznie, wybraliśmy około dwu ton tłucznia. Usunęliśmy zakopany gruz i złom. Obniżone w ten sposób miejsce zostanie zasypane świeżą, czystą ziemią, zwiezioną z tyłu hali, z dawnego obwałowania zasieku na złom i wióry. Prace „ziemne” nad tym fragmentem naszego terenu zakończą się prawdopodobnie dopiero późną jesienią, zasianie trawy nastąpi więc najpewniej po zimie.

Na urządzonym w ubiegłym roku trawniku, na pniu usuniętej po złamaniu wierzby, ustawiliśmy kwietnik wykonany z dzwona starego, nitowanego zbiornika powietrznego.

Sukcesywnie prowadzone jest też wykaszanie trawy na torach i międzytorzach oraz usuwanie stale odrastających krzaków w dawnych zasiekach węglowych (oczyszczony wiosną zasiek od strony torów szlakowych zazielenia się coraz bardziej)

Uporządkowany został magazyn w budynku dyspozytora. Znajdujące się w nim maszyny stolarskie zostały przeniesione na halę maszyn, skąd docelowo trafią do urządzanej nowej stolarni.

Stale poszukując środków na remont drezyny motorowej DL2, okradzionej podczas styczniowego włamania zwróciliśmy się o pomoc do prasy. Na łamach „Dziennika Łódzkiego” poprosiliśmy czytelników o pomoc w zgromadzeniu potrzebnej kwoty. Niestety, nawet sympatyczny anons przeszedł bez echa.