Na tegoroczne święto kolejarzy ich Patronka – św. Katarzyna Aleksandryjska spojrzała łagodnym okiem. Ostatni bowiem listopadowy weekend był niezbyt zimny, bezdeszczowy. Czasem zza niewielkich chmur nawet wyglądało słońce, wyostrzając barwy w obiektywach fotograficznych aparatów.

Obchody święta rozpoczęliśmy wczesnym, sobotnim porankiem mszą św. zamówioną przez jednego z naszych kolegów, Piotra Holeczko w prywatnej intencji pomyślności dla kolejarskiego trudu. Msza została odprawiona w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa na skierniewickim osiedlu Widok (jest to parafia, do której terytorialnie należy parowozownia) z udziałem trzech związkowych pocztów sztandarowych.

Od rana trwał także ruch na torach w pobliżu parowozowni. Przybywały na wystawę współcześnie użytkowane w kraju lokomotywy. W godzinach 11.00 – 14.00 na torach skierniewickiej parowozowni, oprócz normalnie stacjonujących tu naszych parowozów, można było obejrzeć spalinową lokomotywę Traxx BR 285 130 pracującą w barwach LOTOS Kolej Sp. z o.o., zmodernizowaną w roku 2011 lokomotywę elektryczną EU07A-001 (dawniejszą EU07-495) należącą do PKP Intercity S.A., najpopularniejszą lokomotywę manewrową i lekką liniową SM42-621 z PKP Cargo S.A. oraz do tej pory nie widywany w Skierniewicach wagon motorowy Kolei Mazowieckich Sp. z o.o. SA135-016.

Warto dodać, że tabor Kolei Mazowieckich, reprezentowany dotychczas na skierniewickiej stacji przez elektryczne zespoły trakcyjne i piętrowe składy „push-pull” obsługujące pociąg „Wiedenka”, na terenie naszej parowozowni gościł po raz pierwszy. Obrazu współczesnej kolei dopełniał samochód ratowniczy „Unimog” pełniący służbę w łódzkim zakładzie PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.

Wystawione pojazdy kolejowe jak zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem. Stały się tłem do zbiorowych zdjęć, były szczegółowo oglądane i omawiane przez zainteresowanych nimi zwiedzających.

Oprócz współczesnego taboru na gości czekały stałe wystawy urządzeń srk i łączności oraz wystawa poświęcona przypadającemu w bieżącym roku 25-leciu PSMK i 20-leciu działalności PSMK w Parowozowni Skierniewice. W pomieszczeniu kuźni, pełniącym na czas święta rolę „Kuźni artystycznej” (jak głosił napis nad drzwiami) wystawiono fotografie i obrazy Zbigniewa Sułkowskiego oraz wystawę przedstawiającą budynki zabytkowej parowozowni Königliche Ostbahn w Pile, autorstwa Tomasza Kozłowskiego. Zmęczeni zwiedzaniem goście mogli tuż obok posilić się daniami barowymi serwowanymi przez „wyjazdową sekcję” skierniewickiej restauracji „Gazdówka”.

W programie święta nie zapomniano o osobach najważniejszych: o pracownikach kolei – i tych czynnych i tych emerytowanych, dla których przygotowano spotkanie przy ciastkach i herbacie w wyremontowanych pokojach budynku dyspozytora.

W dniu obchodów kolejarskiego święta odwiedziło nas 266 gości. Nie zawiedli uczniowie Szkoły Podstawowej nr 4, którzy jak co roku, wraz z paniami nauczycielkami przybyli aby, na nasze ręce, złożyć życzenia wszystkim kolejarzom. W tym roku odwiedził nas także Prezydent miasta Skierniewice p. Leszek Trębski, który wraz z pięknym bukietem kwiatów złożył Przewodniczącej naszego Zarządu Głównego okolicznościowe życzenia. Wizyta Pana Prezydenta stała się okazją do zaprezentowania władzom miasta naszych tegorocznych osiągnięć w remoncie i zagospodarowaniu obiektów parowozowni. Miasto Skierniewice przystępuje obecnie do rewitalizacji sąsiadującego z terenem parowozowni cesarskiego parku, jest to wyzwanie także dla nas, gdyż chcemy aby nasz obiekt na tle zrewitalizowanego parku prezentował się jeszcze lepiej niż dziś.

Sobotnie obchody zakończył ostatni tegoroczny „Wieczór w parowozowni”, z racji święta poświęcony przede wszystkim kolei. Podczas wieczoru nasz kolega Tadeusz Suchorolski uchylił wieka swych nieprzebranych zbiorów, pokazując historyczne slajdy (które przeszły już obróbkę cyfrową) parowozów, wykonywane w latach siedemdziesiątych XX w. W dalszej części wieczoru zaplanowano spotkanie literackie Piotra Goszczyckiego z Grupy Poetyckiej „Wars”. Cykl wydarzeń artystycznych, który zamknął świąteczny wieczór był współfinansowany przez Urząd Marszałkowski w Łodzi (dotacja 7 000 zł na zadanie „Wieczory z kulturą w zabytkowej Parowozowni Skierniewice”).

Wieczorem odbyło się spotkanie towarzyskie przybyłych do „szopy” członków i przyjaciół naszego Stowarzyszenia.

W drugim, właściwym już dniu kolejarskiego święta – w niedzielę – zgromadziliśmy się w zabytkowym skierniewickim kościele św. Jakuba. O godzinie 12.30 podczas sumy została odprawiona dodatkowa intencja za zmarłych i żyjących pracowników węzła kolejowego oraz za zmarłych i żyjących członków PSMK. W trakcie mszy św. otrzymaliśmy wielki dar. Pan Kazimierz Miastowski (Duszpasterstwo Kolejarzy) uroczyście przekazał do zbiorów Stowarzyszenia chorągiew ufundowaną w roku 1907 przez pracowników Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej.

Skierniewicka chorągiew… Jak rzadko który przedmiot – teraz już z naszych zbiorów – oprócz piękna wykonania niesie w sobie ogromny ładunek historii i patriotyzmu. Ufundowali ją z własnych, dobrowolnych składek pracownicy jedynej w tamtym czasie polskiej kolei. Stało się to zaledwie w kilkanaście miesięcy po wywalczonej w czasie strajku możliwości używania ojczystego języka w swoim miejscu pracy. Chorągiew godnie prezentuje, haftowaną metalową nicią, prostą informację o fundatorach – po polsku… Używana zgodnie ze swym przeznaczeniem była najpewniej krótko. Już w niecałe pięć lat później, po przymusowym wykupie „Wiedenki” przez rząd carski, niewątpliwie noszenie takiego napisu mocno utrudniano. Piękna chorągiew spoczęła więc na stojaku z tyłu głównego ołtarza kościoła św. Jakuba. Z górą dwie dekady później, 3 września 1939 roku podczas bombardowania chorągiew uległa uszkodzeniom – odłamki bomby, która wybuchła w głównej nawie kościoła, powypalały w materiale wiele dziur. O późniejszych losach chorągwi brak jest informacji, wiadomo tylko, że w latach pięćdziesiątych zniknęła z miejsca dotychczasowego przechowywania. Została uznana za zaginioną, choć najpewniej była po prostu pieczołowicie przechowywana w rękach prywatnych. Na szczęście w końcu lat dziewięćdziesiątych chorągiew, już naprawiona, ponownie jest widywana u św. Jakuba. Została wystawiona w roku 2005 podczas uroczystej mszy św. sprawowanej z okazji 160-lecia Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Przekazana pamiątka zobowiązuje. Otrzyma w najbliższym czasie odpowiednią skrzynię transportową i gablotę do przechowywania. Ale przede wszystkim chcemy, aby była to pamiątka żywa – tak jak nasze pojazdy używana zgodnie z przeznaczeniem. Chcemy, aby towarzyszyła ona nam i kolejarzom w kolejnych, corocznych obchodach święta naszej Patronki.