Koleżankom i Kolegom z PSMK oraz ich rodzinom i bliskim,
również tym, którzy interesują się naszymi poczynaniami
i jakże często życzliwie nam pomagają,
także wszystkim sympatykom wiernie nam kibicującym
a także tym, którzy tylko okazjonalnie odwiedzają naszą stronę –
składamy życzenia zdrowych, pogodnych i wesołych
Świąt Bożego Narodzenia
i szczęśliwego Nowego 2007 Roku.
Po kilku miesiącach starań, w połowie grudnia dotarła do Parowozowni Skierniewice, unikatowa lokomotywa spalinowa 409D-01 (mylnie oznaczona serią 409Da) wyprodukowana w zakładach Zastal w Zielonej Górze. Jest to egzemplarz prototypowy, dający początek późniejszym seriom 409D i 409Da. Lokomotywę udało się pozyskać w drodze zamiany za niekompletną i niesprawną lokomotywę SM03-151.
Warto dodać, że 409D-01 jest sprawna technicznie i zapewne w przyszłości, będzie można zobaczyć ją przy pracach manewrowych na terenie Parowozowni.
Ukończenie zadań finansowanych ze środków publicznych, zwłaszcza wykonanie bramy na kanale 12, pozwoliło na zajęcie się przybyłymi wiosną z Ełku parowozami. Do tej pory lokomotywy stały na torze nr 57 przy bramie wjazdowej, gdzie oglądanie ich było znacznie utrudnione. Teraz zostały przestawione w nowe, dogodniejsze miejsca.
Cała operacja, w której zaangażowane były obydwie czynne lokomotywy spalinowe, została podzielona na dwa etapy. Jako pierwsza, w sobotę 16 grudnia, miejsce postoju zmieniła Ol49-4, która trafiła na tor biegnący z boku hali wachlarzowej. Natomiast sześć dni później skierniewicki Ty2-1407 trafił na specjalnie dla niego przygotowane miejsce pod dachem, na kanale nr 12 w hali wachlarzowej. Tak więc, na krótko przed Świętami udało się zakończyć tę trudną akcję.
Zgodnie z podjętym zobowiązaniem staramy się, aby zakupione parowozy znajdowały miejsce pod dachem skiernieiwckiej szopy. Dotyczy to zwłaszcza najcenniejszych eksponatów – stąd po niewielkich roszadach swoje zadaszone miejsce uzyskał TKt48-39.
Do kalendarza imprez w skierniewickiej Parowozowni wpisały się spotkania z emerytowanymi pracownikami kolei organizowane z okazji Święta Kolejarza. Tegoroczne spotkanie odbyło się dokładnie w dniu patronki kolejarzy – św. Katarzyny Aleksandryjskiej (25 listopada 2006 r.).
Licznie przybyłym emerytom życzyliśmy – przede wszystkim – dużo zdrowia. Przy poczęstunku nie było końca wspomnieniom o starej, dobrej kolei, która już odeszła… Nasi sędziwi goście okazali się skarbnicą wiedzy zarówno o skierniewickiej szopie, jak również o nieznanych epizodach z dziejów kolei w Polsce. Przygotowaliśmy też dwie niespodzianki – pierwszą był parowóz TKt48-39 wyeksponowany na jednym z torów. Na jego widok w niejednym kolejarskim oku zakręciła się łza. Drugą niespodzianką, był pokaz filmów o tematyce kolejowej. Spotkanie nie mogło się obyć bez wspólnej fotografii.
Mamy nadzieję, że za rok spotkamy się w równie licznym gronie.
Dobiega końca renowacja lokomotywy spalinowej Ls40-4572. Została wyposażona w nowy rozrusznik oraz akumulatory, wymianie uległa instalacja elektryczna. Lokomotywa uzyskała także nową malaturę wewnętrzną i zewnętrzną. Do zakończenia finansowanego ze środków publicznych zadania został jeszcze montaż reflektorów (identycznych z pierwotnymi) oraz namalowanie oznaczeń na budce maszynisty.
Na kilka dni przed Świętem Kolejarza z Karsznic do Skierniewic dotarł kolejny eksponat – parowóz TKt48-39. Jest to ta sama maszyna, która gościła w skierniewickiej Parowozowni 23 maja 1998 r. przy okazji przejazdu pociągu specjalnego z Łodzi Fabrycznej do Lipiec Reymontowskich. Wtedy to, parowóz był w naszej szopie obrządzany i wyposażany.
W sobotę 28 października 2006 r. mieszkańcom Skierniewic ukazał się niecodzienny widok – przewożona na samochodowej lawecie ulicami budzącego się miasta mała lokomotywa spalinowa. Trasą prowadzącą z ulicy Sobieskiego do Parowozowni transportowany był nasz najnowszy eksponat, maszyna Ls60-336 podarowana przez skierniewickiego producenta profili z PCV firmę „Veka Polska” sp. z o. o. Jest to ostatnia z lokomotyw jakie pracowały niegdyś na bocznicach grodu nad Łupią. Starania o nią podjęliśmy półtora roku temu jeszcze u jej poprzedniego właściciela. Niestety, nim trafiła ona w ręce naszego dobroczyńcy, została pozostawiona w nieogrzewanych pomieszczeniach z niespuszczoną z układu chłodzenia wodą, co spowodowało pęknięcie bloku silnika. Ta sytuacja sprawiła, że poszukujemy nowego „motoru” serii S324HL produkowanego niegdyś przez andrychowską Wytwórnię Silników Wysokoprężnych.
Wszystko wskazuje na to, że już w bardzo realnej przyszłości Parowozownia zyska jedno, dodatkowe stanowisko w hali wachlarzowej. Poprzedni gospodarz obiektu zamurował je tworząc w tym miejscu warsztat wykonujący osprzęt do prac przy elektryfikacji linii kolejowych. Dla nas ważne jest bezpieczne miejsce do przechowywania eksponatów stąd konieczność przywrócenia stanu pierwotnego. Zresztą odbudowa stanowiska nr 12 zbiega się z zaleceniem konserwatorskim z 1992 r. postulującym powrót hali wachlarzowej do stanu z końca lat sześćdziesiątych XX w.
W niedzielę, 15 października 2006 r. po długich pracach przygotowawczych (wykonanie ram i zawiasów, dopasowywanie poszycia blaszanego, gruntowanie i malowanie) wrota nowego stanowiska zostały przyspawane do zawiasów. Teraz pozostały tylko prace wykończeniowe oraz rozbicie niepotrzebnego muru, żeby na stanowisko nr 12 można było wprowadzić pojazdy oczekujące na miejsce pod dachem. W ten sposób zakończymy najważniejsze zadanie z tegorocznych prac renowacyjnych na terenie Parowozowni.
Ponieważ zadanie jest wspomagane z funduszy publicznych, to utrzymanie preliminarza wydatków i dotrzymanie harmonogramu prac jest niezwykle ważne. Zawieszenie wrót we wcześniej ustalonym terminie nie tylko otworzyło dalszy front robót, ale także potwierdziło, że zadanie zostanie wykonane na czas.
Wraz z Krajowym Ośrodkiem Badań i Dokumentacji Zabytków, Polskim Komitetem Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego TICCIH oraz Muzeum Techniki NOT serdecznie zapraszamy w październikowe soboty na prezentacje pt. „To też są zabytki. Dziedzictwo przemysłowe w Polsce” dotyczące dziedzictwa kultury technicznej, w tym także kolei. Odbywać się one będą w sali konferencyjnej warszawskiego Muzeum Techniki mieszczącego się w Pałacu Kultury i Nauki. Szczegółowy program znajduje się tutaj.
