Zmiany wprowadzone przez Narodowy Instytut Dziedzictwa w programach wsparcia wolontariatu sprawiły, że tegoroczny konkurs dotacyjny dla organizacji społecznych ogłoszono dość późno. Szczęśliwie jego wyniki ogłoszono na kilka tygodni przed regulaminowym terminem. Dzięki temu jeszcze w wakacje, choć z pewnymi perturbacjami udało się uruchomić nasz Obóz Wolontariacki odbywający się w ramach projektu pod szumną nazwą Wolontariusze dla skierniewickiej Parowozowni – prace porządkowe jako forma podtrzymania patriotycznej postawy wobec zabytków polskiego kolejnictwa. Prócz realizacji prac porządkowych zależało też nam na podtrzymaniu więzi z dotychczasowymi wolontariuszami.

Zgodnie z wymaganiami wspierającego jego organizację finansowo NID główny nacisk tym razem położyliśmy na prace porządkowe. Dlatego wym roku prawie nie było wolontariuszy wykonujących spektakularną renowację olbrzymiego Ty51-1 stojącego na dziedzińcu Parowozowni. Dlatego w trakcie pierwszego etapu prac w dniach 11-15 sierpnia uczestnicy obozu skupili się przede wszystkim na usunięciu śladów wandalizmu na bramach i murze od strony torów wjazdowych na teren Parowozowni. Dla utrzymania jednolitej estetyki obszaru przy okazji odmalowano fragmenty nie tknięte przez wandali oraz wewnętrzną bramę na torze 63.

W trakcie pierwszego turnusu rozpoczęły się porządkowała najpierw teren za halą wachlarzową, a następnie zasieki węglowe począwszy od toru 53. Wolontariusze prowadzili jednocześnie wycinkę zakrzaczeń, jak również usuwali pozostałości po dawniejszych pracach tego typu. Aby uniknąć błędów z przeszłości drewno było od razu rozdrabniane i wywożone do utylizacji. W kolejnych odsłonach akcji przeprowadzono kompleksowe usuwanie roślinności również w zasiekach obejmujących tory 61 i 63.

Weekend 20-21 października były ostatnimi dniami naszych zmagań w ramach Obozu Wolontariackiego. W ciągu łącznie 13 dni prac, oprócz rąk blisko 40 wolontariuszy poszły w ruch szlifierki, szczotki i pędzle, a także siekiery, sekatory i pilarki spalinowe. Gościliśmy także ochotników z innych podobnych organizacji, wśród których byli zaprawieni w boju koledzy z zaprzyjaźnionych Żuławskiej Kolej Dojazdowej z Nowego Dworu Gdańskiego i Górnośląskich Kolei Wąskotorowych w Bytomiu.

W trakcie realizacji projektu nie poprzestaliśmy tylko na wykorzystaniu środków przekazanych przez NID. Udało się także pozyskać partnerów, którzy wsparli nasze działania w naturze. Firma „Agentools” podarowała nam część narzędzi wykorzystywanych w trakcie wycinki w zasiekach węglowych. Dystrybutor narzędzi i materiałów ściernych Pferd i VSM przekazał nam natomiast nieodpłatnie szczotki druciane do szlifierek kątowych wykorzystane w trakcie prac nad estetyką ogrodzenia Parowozowni.

Na zakończenie projektu 21 października, po przedpołudniowych pracach , jego uczestnicy mogli wziąć udział w wycieczce edukacyjnej po ciekawszych zabytkach techniki w okolicy Skierniewic. Odwiedzili oni pierwszy na świecie spawany most drogowy znajdujący się w Maurzycach i Skansen Budownictwa Ludowego w zlokalizowany tuż obok. W sochaczewskim oddziale Stacji Muzeum zapoznali się z funkcjonowaniem profesjonalnej placówki muzealnej, a wczesnym wieczorem zwiedzili pozostałości dawnych zakładów lniarskich w Żyrardowie. Ta ostatnia lokalizacja była okazją do smutnej refleksji nad dość bezwzględnym losem pamiątek kultury technicznej w Polsce…

W chwilach wolnych od zajęć obowiązkowych wolontariusze pracowali przy naszych eksponatach – na wystawie urządzeń sterowania ruchem oraz parowozie Ty51-1.

Ponadto w ramach projektu odbyły się dwa otwarte spotkania poświęcone szerokopojętym zagadnieniom dot. historii kolei i zabytków kolejnictwa. W niedzielę 12 sierpnia zaprezentowaliśmy filmu dokumentalny o marszałku Polski Józefie Piłsudskim zatytułowany „17 dni, które zadecydowały o Polsce”. Reżyserem jego jest skierniewiczanin Leszek Staroń, a „zagrały” w nim także Parowozownia i zgromadzone w niej eksponaty. Po filmie odbyło się krótkie spotkanie z reżyserem i członkami ekipy filmowej. Towarzyszyła mu ożywiona i interesująca dyskusja także z udziałem uczestników Obozu.

Wieczorem w sobotę 6 października odbyło się drugie otwarte spotkanie. Tym razem wszystkich chętnych zaprosiliśmy na prezentację zdjęć dra Ariela Ciechańskiego pt. „Nowoczesność versus autentyczność w muzealnictwie kolejowym” obrazującą różne podejścia w muzealnictwie kolejowym w Europie. Pojawiły się interesujące przykłady z Rumunii (wystawa parowozów w Sybinie), Austrii (LokPark Ampflwang, Heizhaus Strashoff), Belgii (TrainWolrd Bruksela) oraz Czech (Děčín – stavědlo 15, Železniční muzeum ČD Lužna u Rakovníka, depozitář NTM Chomutov). Po prezentacji odbyła się dyskusja na tytułowy temat.

Liczbowe określenie skali działań zrealizowanych w ramach zadania