W ostatnią sobotę listopada odbyły się w skierniewickiej Parowozowni obchody przypadającego dzień wcześniej (25.11) Święta Kolejarza. Jak w latach poprzednich, obchody tego Dnia skierowano do wszystkich osób, jakkolwiek związanych z koleją. Poprzez plakaty, zapowiedzi radiowe i informacje internetowe zaprosiliśmy czynnych i emerytowanych pracowników kolei, turystów oraz mieszkańców regionu. Obchody rozpoczęły się o godzinie 8.00 mszą świętą odprawioną w kościele pw Najświętszego Serca Pana Jezusa na skierniewickim Widoku za zmarłych i żyjących pracowników skierniewickiego węzła. Kościół ten jest siedzibą parafii, do której należy Parowozownia. W wygłoszonym kazaniu odprawiający mszę kapłan zwrócił uwagę na trud kolejarski oraz wskazał istotę i wagę pracy w życiu każdego z nas. Na zakończenie, wszyscy kolejarze skierniewiccy po błogosławieństwie otrzymali serdeczne życzenia od księży i proboszcza parafii.

Już w Parowozowni, oprócz spotkania ludzi kolei i zwiedzania zabytkowego kompleksu, po raz drugi udało się zorganizować prezentację nowoczesnych lokomotyw. Na nasze zaproszenie po raz kolejny odpowiedziała firma Lotos Kolej Sp. z o.o. W tym roku Lotos przedstawił w Skierniewicach dwie lokomotywy: spalinową TRAXX F140DE (nr 92 51 3 650 017-8) i elektryczną TRAXX F140DC (nr 91 51 5170 019-1).

Park lokomotyw towarowych uzupełniła doskonale manewrowa SM31-150 z łódzkiej lokomotywowni PKP Cargo S.A. Najnowszy tabor pociągów ekspresowych reprezentował „Husarz” (nr 91 51 5 370 004-1) na co dzień kursujący w barwach PKP Intercity S.A. Husarz przybył do Skierniewic ciągnąc nowoczesny wagon restauracyjny.

Mieliśmy obawy o kaprysy listopadowej aury. Ale sprzyjało nam szczęście – mimo zapowiedzi, nie padało, a przez sporą część dnia zza chmur pokazywało się słońce umożliwiając wykonywanie zdjęć w pełnej gamie kolorów, jakie dumnie prezentowały lokomotywy. Słońce umożliwiło także wydobycie pełnej gamy rozmaitych odcieni kolejowych mundurów i ubiorów służbowych, zarówno tych historycznych, jak tych całkowicie współczesnych.

Podczas spotkania ludzi związanych z koleją, emerytowanych pracowników węzła odwiedzili uczniowie związanej z koleją od 1918 roku skierniewickiej Szkoły Podstawowej nr 4. Dzieci przyniosły wiersze, laurki i wykonaną przez siebie papierową postać umundurowanego kolejarza. W trakcie spotkania, p. Mieczysław Suchojad, przewodniczący, zrzeszającego pracowników kolei, koła Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych wręczył przyznane medale za zasługi dla Związku. Minutą ciszy uczczono pamięć zmarłego niedawno byłego Naczelnika MD Skierniewice p. Józefa Kopczyńskiego, w okresie wojny żołnierza ruchu oporu, pracownika parowozowni w latach 1944-1989.

W tegorocznym Dniu Kolejarza uczestniczyło ponad 330 osób, które oprócz zwiedzania kabin maszynisty, mogły zobaczyć wykonane w tym roku wystawy tematyczne: „Urządzenia sterowania ruchem kolejowym” i „25 lat ochrony zabytków kolejnictwa w Polsce” oraz wystawę „Szlakiem lirycznych impresji” autorstwa Marka Zienkowicza, jednego z członków PSMK. Obchodami kolejarskiego święta zakończyliśmy tegoroczny sezon turystyczny. W ciągu mijającego roku odnotowaliśmy rekord – odwiedziło nas ponad 3800 zwiedzających.

Powązki nasz cmentarz – to przez śmierć wydarta
Z księgi życia Warszawy najwspanialsza karta!
Z jakich mężów i niewiast gród syreni słynie,
Wypisane masz na niej jak na pergaminie,
Uwieczniło zaś onych nie pióro, lecz dłuto,
Każdą bowiem literę w kamieniu wykuto,
Chociaż nie brak napisów na blasze i drzewie,
I o jakich, niestety, nikt dzisiaj już nie wie!

Dzień Zaduszny… (fragment)
Witold Łaszczyński (1874-1949)

W 37. kweście organizowanej przez Społeczny Komitet Opieki nad Starymi Powązkami im. Jerzego Waldorffa, już po raz drugi, wzięło udział kilkoro członków Stowarzyszenia. Obecność PSMK na Starych Powązkach 31 października i 1 listopada wpisała się w trwającą od ćwierćwiecza opiekę nad grobem Stanisława Wysockiego (1805-1868) – inżyniera, który zaprojektował, a następnie kierował budową Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Został pochowany na Starych Powązkach (aleja katakumbowa, filar 6/7). Na cmentarzu tym (Aleja Zasłużonych, grób 1) spoczął również Władysław Stanisław Reymont (1867-1925), dla którego służba na kolei warszawsko-wiedeńskiej była pierwszą i jedyną w życiu pracą stałą.

Stowarzyszeniowi kwestarze wystąpili w historycznych mundurach kolejowych, z lat czterdziestych, sześćdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Piątkę członków PSMK wspomagali w kwestowaniu pracownicy PKP Intercity, PKP Polskich Linii Kolejowych oraz Szybkiej Kolei Miejskiej, również w swoich ubraniach służbowych. Łącznie, w dniu Wszystkich Świętych wśród 162 kwestujących, tę zaszczytną służbę pełniło 9 osób związanych z koleją. Stanęły one w alei katakumbowej przy mogile Stanisława Wysockiego oraz w Alei Zasłużonych przy grobie Władysława Stanisława Reymonta. Podobnie jak rok temu kwestowała przy nim także Maria Balicka, emerytowana nauczycielka dawnej „Kolejówki”. W ciągu kilku godzin fani kolei i jej pracownicy zebrali do puszek 4276,58 zł. Tegoroczna kwesta wzbogaciła konto SKOnSP o 258 tys. zł. W 2012 r. Komitet planuje odrestaurować 15 zabytkowych pomników. Migawki z „kolejowej” kwesty wyemitowała TVP.

Do końca zbliża się tegoroczny etap remontu obrotnicy. Na rok 2011 zostało zaplanowane odtworzenie około połowy powierzchni blaszanej podłogi pomostu. Zamówione wiosną arkusze czteromilimetrowej, ryflowanej „w łezkę” blachy otrzymaliśmy już wstępnie przycięte wg opracowanej przez nas dokumentacji. Blachy (kilkadziesiąt metrów kwadratowych) zostały w okresie letnim zabezpieczone antykorozyjnie i wstępnie, dwukrotnie pomalowane. Kolejne miesiące upłynęły nam na misternym dopasowywaniu blach do wystających elementów konstrukcji oraz do mechanizmu napędu ręcznego. Wykonano także na nowo stalową konstrukcję (kątowniki 80x80x8 mm !) wsporczą podłogi wypoziomowaną w taki sposób, aby zapewnić odpowiedni spływ wody opadowej z pomostu.

W końcu października zakończono montaż wszystkich zakupionych w tym roku blach podłogowych. Z uwagi na ograniczone fundusze obecnie udało się pokryć jedynie około 50% powierzchni pomostu, niemniej jednak w znacznym stopniu zwiększyło się bezpieczeństwo użytkowania tak ważnego dla parowozowni elementu jak obrotnica. Kolejne blachy muszą poczekać na następny rok. Prace renowacyjne przy obrotnicy wykonywane są przy wydatnej pomocy finansowej Urzędu miasta Skierniewice.

Nadchodząca nieuchronnie zima, jak zwykle zaanonsowała się już w parowozowni rosnącymi stertami liści na trawnikach i przejazdach. A „załodze” skierniewickiej szopy, do rozmaitych kolejowych (i nie tylko…) czynności dołożyła kolejną – grabienie i sprzątanie. Począwszy od połowy października, opadłe pamiątki ciepłej pogody są sukcesywnie usuwane na bieżąco. Ta coroczna, uciążliwa praca potrwa przez kilka jesiennych tygodni. Ale w jednym miejscu naszego terenu, z przybywających liści jesteśmy bardzo zadowoleni. Okazało się, bowiem, że złamana (o czym pisaliśmy) w maju bardzo stara wierzba – ożyła!

Poniżej ułamanego kikuta pnia, żywotne drzewo wypuściło nowe gałęzie i mocne zielone liście. Mamy, więc nadzieję, że nie zajdzie potrzeba usuwania pamiątkowego drzewa, że w przyszłym roku wystarczy tylko „przystrzyżenie” ułamanego fragmentu pnia i jego zabezpieczenie przed gniciem od wewnątrz.

W niedzielę 16 października odbyła się autorska wystawa zdjęć oraz prezentacja twórczości literackiej zmarłego w ubiegłym roku naszego Kolegi Tomasza Wacha. Spotkanie ,,Bo błękit nadto żartobliwy” odbyło się w gościnnych salach Warszawskiej Szkoły Zarządzania – Szkoły Wyższej w Warszawie przy ul. Siedmiogrodzkiej. W uczelni tej, Tomasz – w „cywilu” doktor psychologii – był wykładowcą, adiunktem.

Na spotkaniu, oprócz wspomnień o autorze, wybrane wiersze i fragmenty opowiadań zebrani usłyszeli w interpretacji Ireny Karel i Wandy Anny Wach. Część wierszy Tomasza zaprezentował śpiewem zespół ,,Lirnik i Tłum” w składzie: Renata Birska i Jerzy Dołżyk.

Podczas spotkania można było nabyć, wydany drukiem zbiór poezji i opowiadań (w tym także kolejowych) autorstwa naszego zmarłego Kolegi.