W trakcie wakacji nabrały tempa prace przy tendrze przeciwpożarowym serii 12C1. Stare łuszczące się powłoki malarskie zostały mechanicznie całkowicie usunięte, a na ich miejsce położyliśmy nową farbę antykorozyjną. Przed nami jeszcze polakierowanie już zaminiowanych elementów oraz zabezpieczenie wewnętrznej części podwozia pojazdu.

Zgodnie z wcześniejszymi zamierzeniami 23 lipca ruszył pierwszy etap renowacji parowozu Ol49-4. Grupa miłośników dawnej kolei z różnych stron Polski rozpoczęła zabezpieczanie antykorozyjne tendra 25D49-61.

W pierwszą lipcową niedzielę grupa maturzystów z Milanówka (rocznik matury 1966) przyjechała prywatnym autobusem zwiedzić Parowozownię. Była też pamiątkowa fotka przy parowozie. Drugi plan stanowiła nasza sympatyczna Ola, ale i autobus – zabytkowy „ogórek” – został zaproszony do pozowania w tle. Konstanty Ildefons Gałczyński zastanawiał się kiedyś dlaczego ogórek nie śpiewa. My wiemy dlaczego – z pierwszą wizytą, nie wypadało a poza tym „ogórek” na pewno trochę wstydził się Oli. Może częściej wpadając do Parowozowni bardziej się ośmieli…

A maturzyści jak to maturzyści, nawet po czterdziestu latach nie spoważnieli. Wciąż mają gorące serca i figle im w głowach, więc kiedy tak stali przy parowozie nagle zapragnęli pokazać, jak to „jedzie pociąg z daleka”. I pokazali.

Kochani, pozdrawiamy Was gorąco z grodu nad Łupią. A szczęśliwa chwila (zapisana w pamięci) niech trwa! Ech…!

Znowu zawitała do nas ekipa filmowa. Tym razem za miejsce akcji reżyser i scenograf wybrali wnętrze zespołu akumulatorowego Wittfeld. Chociaż w Parowozowni zaplanowano ledwie kilka ujęć, zdjęcia kręcone były od rana do wczesnego popołudnia. Znowu byliśmy świadkami nieokiełznanej wyobraźni filmowców – nasz normalnotorowy Wittfeld umożliwił pokazanie podróży kolejką wąskotorową (ze stacji Warszawa Południowa do przystanku Płudy).

Film będzie pokazywał (autentyczną) historię z czasów II wojny: skazany na śmierć człowiek w szachy wygrywa od Niemca życie swoje i swojej rodziny. Obraz nosi tytuł „Revealed: The Family Who Survived The Holocaust”, reżyseruje go Malcom McLean a robiony jest na zamówienie brytyjskiej telewizji Channel 5.

Od 1988 roku z inicjatywy członków Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei, w rocznicę uruchomienia pierwszego odcinka Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, na Starych Powązkach w Warszawie spotykają się ci, którzy chwilą zadumy pragną uczcić jej projektanta i budowniczego – Stanisława Wysockiego (1805-1868). W bieżącym roku organizujący rocznicowe spotkania Marek Moczulski zaproponował też spacer szlakiem grobów, w których zostali pochowani ludzie zasłużeni dla polskiego kolejnictwa oraz wybitni kolejarze. Zatrzymano się na chwilę przy grobach Leopolda Juliana Kronenberga, Wiktora Magnusa, Jana Blocha, Mieczysława Orłowicza, Aleksandra Janowskiego, Tadeusza Ciszewskiego, Władysława Podkowińskiego, Aleksandra Wasiutyńskiego, Józefa Nowkuńskiego, Alberta Czeczotta, Aleksandra Bobkowskiego, Kazimierza Zembrzuskiego, Stanisława Markiewicza. Wieniec od kolejarzy złożyli przedstawiciele PKP PLK S.A. Oddziału Regionalnego w Warszawie. Byli obecni uczniowie Zespołu Szkół im. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówki”.

11 czerwca gościliśmy kolejną grupę młodych skierniewiczan. Tym razem odwiedzili nas uczniowie klas pierwszych Szkoły Podstawowej nr 2 im. T. Kościuszki, którym opowiedzieliśmy o historii obiektu oraz zgromadzonych w nim zabytkowych pojazdach. Aby lepiej wytłumaczyć jak parowozy wjeżdżają do hali wachlarzowej konieczny był pokaz działania obrotnicy. Warto dodać, że pierwszoklasiści ze szkoły nr 2 odwiedzają zabytki Skierniewic w ramach poznawania 550. letniej historii grodu nad Łupią. Wizyta w Parowozowni była już kolejną wycieczką w cyklu.