Szanowni Państwo,
ponieważ lista ograniczeń administracyjnych z tygodnia na tydzień rośnie, to z przykrością informujemy, że postanowiliśmy zamknąć Parowozownię dla zwiedzających do odwołania. Nie będzie ona w związku z tym dostępna dla turystów prawdopodobnie przez najbliższych kilka miesięcy. Co za tym idzie także Święto Kolejarza planowane na koniec listopada 2020 r. zostało skreślone z naszego kalendarza. Za wszelkie niedogodności z góry przepraszamy.

Do zobaczenia wiosną!

Niemal w 175 rocznicę dotarcia do Skierniewic pierwszego pociągu odbył się wyjątkowo smutny jubileusz tego wydarzenia. Niestety działając w reżimie sanitarnym zdecydowaliśmy się z tej okazji w sobotę 3 października 2020 r. na klasyczny Dzień Otwarty w jego okrojonej wersji. Odwiedziło nas w jego trakcie 145 osób.
Patrząc na ostatnie statystki dotyczące COVID-19 obawiamy się, że była to zarazem ostatnia możliwość odwiedzin Parowozowni w bieżącym roku i być może planowane na koniec listopada tradycyjne spotkanie z okazji Święta Kolejarza nie odbędzie się z przyczyn niezależnych od nas.

Dziękujemy i zapraszamy w roku 2021!

Szanowni Państwo,
przypominamy, że ze względu na obecną sytuację epidemiologiczną i naszą decyzję o dalszym wyłączeniu hali wachlarzowej ze zwiedzania, planowany na 17 października 2020 r. Plener Fotograficzny nie odbędzie się.

Mamy nadzieję, że przyszłoroczna sytuacja epidemiczna nie będzie nas zmuszać do tak smutnych dla nas i niedogodnych dla Miłośników Parowozowni Skierniewice decyzji.

W połowie września 2020 r. ruszył pierwszy etap remontu dawnego budynku administracyjno-socjalnego Parowozowni. Odbywa się on dzięki wsparciu Samorządu Województwa Łódzkiego oraz ze środków pochodzących z 1% podatku. W jego trakcie zaplanowana została naprawa ceramicznego poszycia dachu – w tym celu już od wielu lat gromadziliśmy poniemieckie dachówki-karpiówki, które zastąpią wyjątkowo nietrwałe swoje cementowo-wapienne odpowiedniki.

Po zakończonym remoncie zamierzamy przenieść do tego obiektu nasze zaplecze socjalne wraz z pokojami noclegowymi.

Dużo wskazuje na to, że Jej przygoda z kolejarzem-noblistą Wł. St. Reymontem zaczęła się wtedy, kiedy PSMK przygotowywało obchody 160. rocznicy przyjazdu pierwszego pociągu Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej do Skierniewic.

Było tak: w prologu trzydniowych obchodów przewidzieliśmy sesję popularno-naukową. Miały być referaty o powstawaniu „wiedenki” i o jej pierwszych parowozach. Sąsiadów z kolejki rogowskiej poprosiliśmy o okolicznościowe wystąpienie z okazji 90. rocznicy powstania tej linii. A Majka, w zastępstwie – z konieczności – za swojego brata zaproponowała temat „Władysław Stanisław Reymont – pomocnik dozorcy plantowego, laureat literackiego Nobla”.

To było nawet oczywiste – polonistka, emerytowana nauczycielka z całą zawodową karierą przebiegającą w kolejowych szkołach opowie o Reymoncie. A i temat zaciekawiał, bo mało kto wiedział, że autor „Chłopów” w swoich życiowych losach miał dwa epizody związane z drogą żelazną. To pewnie dlatego wątki kolejowe przedstawiane w jego twórczości są tak bardzo realistyczne.

Na sesji, swojego referatu Majka nie czytała. Opowiadała go. Barwnie, ciekawie, ze swadą. Swoim wystąpieniem porwała słuchaczy. Po referacie padło z sali pytanie – czy będzie TO można będzie gdzieś przeczytać?

Udało się. Przy pomocy brata, po roku wykład znalazł odzwierciedlenie w druku.

Później Majka doskonaliła swoją reymontowską gawędę. I często, na spotkaniach z kolejarzami, przypominała losy kolejarza-noblisty. Z tego co wiem, opowieść o dozorcy plantowym Wł. St. Reymoncie poznali nie tylko kolejarze, bo też uczniowie, słuchacze Uniwersytetów Trzeciego Wieku, czytelnicy miejskich i wiejskich bibliotek… O kolejarzu- nobliście opowiadała w Częstochowie (na Jasnej Górze), w Herbach, w Kochanowicach, Koluszkach, Krakowie, Lublińcu, Lipcach Reymontowskich, Milanówku, Skierniewicach, Smołdzińskim Lesie, Wołominie, w Warszawie, a nawet w pociągu „Reymont” na trasie z Łodzi do Krakowa.

Każdego roku w listopadzie, obowiązkowo spotykaliśmy się na Starych Powązkach. Kwestowaliśmy na odbudowę tej narodowej nekropolii. Majka zajmowała miejsce przy grobie noblisty. Przechodzącym opowiadała o jego związkach z koleją warszawsko-wiedeńską. Zawsze otoczona wianuszkiem słuchaczy.
I tak było jeszcze rok temu…

Maria Balicka – serdeczna, dobra, przesympatyczna i kochana Majka odeszła 3 września 2020 r.. 5 dni później pożegnaliśmy ją w rodzinnej Kobyłce, której oddała chyba jeszcze więcej, niż Reymontowi.

Kto teraz, , będzie TAK porywająco opowiadał o Reymoncie-kolejarzu???

Eksponaty w Parowozowni Skierniewice, to nie tylko tabor czy urządzenia sterowania ruchem kolejowym, ale także wiele innych przedmiotów, zarówno bezpośrednio, jaki pośrednio związanych z tematyka kolejnictwa. Wśród tych ostatnich znajdują się także wytwory rąk artystów.
W niedzielę 13 września 2020 r. nasza kolekcja wzbogaciła się o kolejne dzieło sztuki o tematyce kolejowej, bowiem odwiedziła nas Pani Mirosława Bednarczyk i podarowała do zbiorów Parowozowni obraz autorstwa Eweliny Krajewskiej zatytułowany „Smutny koniec”.
Dziękujemy!

Szanowni Państwo,
w związku z tym, że władze miasta Skierniewice zrezygnowały w tym roku z organizacji Skierniewickiego Święta Kwiatów, Owoców i Warzyw bezprzedmiotowa stała się organizacja naszych Specjalnych Dni Otwartych 19 i 20 września 2020 r.

Do zobaczenia więc w trakcie zwykłego Dnia Otwartego 3 października 2020 r.!

Dziwny to czas. Frekwencja na Dniach Otwartych przypomina tą z naszych początków 15 lat temu. 5 września odwiedziło nas zaledwie 126 osób. Pociesza jedynie fakt, że 1/5 z nich skorzystała z oferty powrotu gratis, którą przygotowała Łódzka Kolej Aglomeracyjna. Mamy nadzieję spotkać się z Państwem jeszcze za miesiąc.

A w przyszłym roku – liczymy, że będzie jeszcze przepięknie, będzie jeszcze normalnie…

W sierpniu ukazał się tematyczny numer Magazynu Historycznego „Mówią Wieki” poświęcony w dużej mierze historii Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej, a w nim kilka artykułów autorstwa członków PSMK – uznanych specjalistów w dziedzinie historii kolejnictwa – powstałych z okazji 175-lecia tej kolei.

Andrzej Paszke we wprowadzającym rozpoczynającym cykl tekście opisuje jak powstawała „Wiedenka”, a Paweł Mierosławski w artykule „Od »Warszawy« do hanowerki. Kilka słów o parowozach DŻWW” skupia się na taborze trakcyjnym szacownej Jubilatki. Architektura budynków kolejowych kolei warszawsko-wiedeńskiej stanowi natomiast przedmiot dociekań dra Michała Jerczyńskiego. Marek Moczulski natomiast przybliża sylwetkę niezwykle ważnej dla powstania „Wiedenki” postaci Stanisława Wysockiego – jej projektanta i budowniczego. Profesor Zbigniew Tucholski zaś przybliża postać Edwarda Segeta – konstruktora urządzeń sygnalizacji kolejowej.

Szanowni Państwo,
przypominamy, że ze względu na obecną sytuację epidemiologiczną i naszą decyzję o dalszym wyłączeniu hali wachlarzowej ze zwiedzania planowany na 15 sierpnia 2020 r. Wieczorny Plener Fotograficzny nie odbędzie się.

Najbliższą okazją do odwiedzin Parowozowni będzie prawdopodobnie wrześniowy Dzień Otwarty (sobota, 5 września 2020 r.).