Parowozownia wzbogaciła się o nowy, bardzo interesujący, unikatowy eksponat. Jest nim pruski parowóz pospieszny serii S6, w Polsce oznaczanej jako Pd5. Maszyna została przywieziona z dawnego, warszawskiego Technikum Kolejowego, gdzie przez lata służyła jako pomoc naukowa. W sytuacji, kiedy parowozy przestały stanowić o obliczu kolei a także w przededniu planowanej rozbudowy szkoły i zmiany jej profilu wielka i ciężka pomoc naukowa stojąca dotychczas na dziedzińcu, przestała być potrzebna. Opiekę nad niewątpliwym zabytkiem i miejsce w skierniewickiej Parowozowni zaproponowało nasze Stowarzyszenie.

Przygotowanie parowozu do transportu odbyło się w kilku roboczych sesjach wyjazdowych. W różnych fazach przygotowań brało udział od 2 – do 12 osób – członków PSMK. Chociaż przygotowania wykonywali członkowie naszego Stowarzyszenia, jakość prac musiała być profesjonalna – toteż trzon wszystkich ekip stanowili Koledzy mający już za sobą podobne a skomplikowane operacje (transport: węglarek z Mełna, oraz parowozów Ol49 i Ty2 z Ełku i parowozu Ty51 z Karsznic).

W piątek, 23 kwietnia współdziałanie ogromnego dźwigu, trzech wielkogabarytowych lawet samochodowych oraz 12 członków PSMK sprawiło, że kilkanaście minut przed godz. 12.30 parowóz Pd5 mógł wyruszyć w drogę z Warszawy do Skierniewic. Następnego dnia od rana, na terenie Parowozowni, ta sama ekipa oraz dwa skierniewickie dźwigi zdjęły transport z lawet i precyzyjnie połączyły ze sobą części wielkiej stalowej maszyny. Załadunek w Warszawie trwał 4,5 godziny, a rozładunek w Skierniewicach 3,5 godziny (!!). Była to jedna z najpoważniejszych operacji logistycznych dotychczas zorganizowanych i przeprowadzonych przez nasze Stowarzyszenie.

Gościom odwiedzającym Parowozownię warto dopowiedzieć, że dawna pomoc naukowa a dzisiaj nasz nowy eksponat jest jedynym zachowanym parowozem tej serii a także:

• najstarszym zachowanym w Polsce parowozem pośpiesznym (r. prod. 1912),
• jedyną zachowaną w Polsce maszyną o układzie osi 2-2-0,
• jedynym w Polsce parowozem o średnicy kół napędnych – 2 m i 10 cm (!!), (rzadko spotykanej nawet w parowozach pośpiesznych)
• jednym z nielicznych zachowanych normalnotorowych parowozów pospiesznych wyprodukowanych w fabryce Linke Hofmann Werke w Breslau – dzisiejszej fabryce Bombardier we Wrocławiu.

(ipa) fot. A. Paszke, J. Czerwiński

Ruszył cykl spotkań związanych z 165 rocznicą uruchomienia pierwszego odcinka Drogi Żelaznej Warszawsko-Wiedeńskiej. Pierwsze, zaplanowane na 10 kwietnia br. w „Domu nad Łąkami” zmieniło jednak swój charakter. Agata Moczulska zdradziła jedynie gdzie leżą tajemnicze Baby. W dalszej części wieczoru, w refleksji nad przemijaniem Maria Balicka i Marek Moczulski zwrócili uwagę na kilka epizodów z życia Władysława Stanisława Reymonta i Stanisława Wysockiego.

Odczyt „Baby i kobiety w życiu Władysława Stanisława Reymonta” zostanie wygłoszony w innym terminie.

W dniu 20 kwietnia liczne audytorium zgromadziła w sali konferencyjnej Biblioteki Publicznej m.st. Warszawy opowieść Henryka Komorowskiego „O Marconich i Lilpopach – gawęda rodzinna z koleją w tle”. Praprawnuk projektanta dworca kolei Warszawsko-Wiedeńskiej Henryka Marconiego oraz prawnuk współwłaściciela i dyrektora „Przemysłowych Zakładów Mechanicznych Lilpop, Rau i Loewenstein” w Warszawie przedstawił związki swojej rodziny z koleją. Przypomnijmy, fabryka Lilpopa w dwudziestoleciu międzywojennym, była poważnym dostawcą wagonów towarowych i pasażerskich dla PKP. W spotkaniu uczestniczyło ponad 40 słuchaczy ale warto dodać, że po jego oficjalnym zakończeniu, długa dyskusja przeniosła się do kuluarów sali konferencyjnej.

W Zespole Szkół im. inż. Stanisława Wysockiego d. „Kolejówka” troje autorów – członków PSMK: Judyta Kurowska-Ciechańska, Marek Moczulski i Andrzej Paszke w szkolnej bibliotece opowiadało o pisaniu książek, których głównym tematem jest kolej. Przysłuchiwało się 60 osób – nauczycieli, uczniów a także kilka osób spoza szkoły. Termin spotkania został dobrany specjalnie. W dniu 23 kwietnia przypada światowy Dzień Książki.

Mar., (ipa)