Powstały na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XIX wieku już jednolity dla całego państwa Królewski Pruski Zarząd Kolejowy (KPEV), po zakończeniu procesu budowy swych struktur organizacyjnych przystąpił do opracowania znormalizowanych konstrukcji swego taboru.

Początkowo zalecano do stosowania typy zasadniczo opracowane jeszcze przed powstaniem KPEV, szybko jednak rozpoczęto publikację wzorów skonstruowanych specjalnie dla potrzeb KPEV. Jako jeden z pierwszych, wypuszczono w 1882 roku -„Blatt IIb1” – znormalizowany typ dwuosiowego wagonu krytego.

Za podstawę przyjęto tu generalia wagonu opisanego wydanym w 1879 roku arkuszem „Blatt 8„. W nowej konstrukcji zastosowano jednak bardziej rozbudowane podwozie, z silniejszych niż poprzednio kształtowników oraz bardziej sztywną, wzmacnianą blachami węzłowymi a nie jak w poprzednim rozwiązaniu – ściągami, stalową konstrukcję pudła. Podobnie, jak w każdym tego typu wagonie z tego okresu zastosowano drewniane szalowanie ścian pudła i podłogi. Pozostawiono także drewniana konstrukcję dachu oraz suwanych drzwi ładunkowych. Pojazd wyposażono w typowe dla KPEV elementy układu biegowego (kute widły maźniczne, maźnice dwudzielne typu pruskiego oraz zestawy kołowe o tarczach składanych z kutych trójkątów) oraz układu cięgłowo zderznego (normalne dla KPEV zderzaki trzonowe i nawskrośny aparat cięgłowy. Budowę wagonów wg „Blatt IIb1” rozpoczęto w 1882 roku. Późniejsze odmiany wagonu „Blatt IIb1” oznaczono na kolejach pruskich jako „Blatt IId8” oraz wybrano do zbioru wagonów normalnych, zalecanych przez Niemiecki Związek Budowy Wagonów (DWV). Stopniowo modyfikowane stały się kanonem budowy krytych wagonów towarowych dla całej środkowej Europy na prawie sześćdziesiąt lat.

Znajdujący się w zbiorze Polskiego Stowarzyszenia Miłośników Kolei przedstawiciel typu wg „Blatt IIb1” powstał na zamówienie KPEV w, niestety dziś nieznanej, niemieckiej wytwórni w roku 1884. Prawdopodobnie po I wojnie światowej trafił na PKP, które w ramach „odmładzania” parku wagonowego, w końcu lat dwudziestych XX wieku odstąpiły go państwowej fabryce amunicyjnej w Skarżysku-Kamiennej. Wczesne przekazanie do przemysłu „ochroniło” wagon od przeróbek i modernizacji, dzięki czemu po prawie 120 latach zachował się on wstanie, w jakim wyszedł z fabryki. Archaiczny – „rasowy” wygląd sprawił, że pojazd „zagrał” w reżyserowanej przez Stevena Spielberga „Liście Schindlera”. Otrzymał wtedy „filmowe” oznaczenia cechami kolei DR i numer „Karlsruhe 18479 Glt”

W roku 2001 nieużywany zabytkowy pojazd, PSMK odkupiło od Zakładów Mechanicznych „Mesko” S.A. Obecnie oczekuje on renowacji, zabezpieczony w hali Parowozowni w Skierniewicach.

PODSTAWOWE DANE TECHNICZNE

• szerokość toru: 1435 mm
• ilość osi: 2
• rozstęp osi: 4,0 m
• wersja: nie hamulcowy
• ładowność: 15 000 kg
• nośność: 17 500 kg
• długość ładowna: 7,12 m
• powierzchnia ładowna: 17,9 m²

Wagon „Blatt IIb1” wyprodukowano w 1884 roku.