…co darował, co wziął?
Czy nas wyniósł pod niebo,
czy rzucił na dno?

Ja co roku tą trawestacją hitu zespołu „Turbo” rozpoczynamy podsumowanie przebiegu mijającego roku. Czyniąc więc zadość utrwalonej już tradycji kreślimy i na przełomie 2018 i 2019 roku kilka zdań na ten temat nie zapominając o podziękowaniach dla Wolontariuszy i Darczyńców bez których nasza działalność z pewnością miałaby znacznie skromniejszy charakter.

Najważniejszym elementem naszej działalności były już tradycyjnie remonty zabytkowych obiektów kompleksu Parowozowni. Rok 2018 pod tym względem należał do standardowych. Na zadania związane z rewitalizacją budynków wydatkowaliśmy ogółem blisko 110 000 zł . Najbardziej kosztowny był tu remont części dachu hali wachlarzowej (połać zewnętrzna, kanały 21-23) za kwotę 94 751,49 zł. Wsparł go Samorząd Województwa Łódzkiego kwotą 61 600,00 zł. Wkład własny do projektu w kwocie 33 151,49 zł pokryliśmy z 1% podatku oraz darowizny przewoźnika Freightliner PL w kwocie 20 000 zł. Drugim frontem prac budowlanych w 2018 r. był dach hali maszyn. Jego doraźna naprawa kosztowała łącznie około 13 000 zł i zostały sfinansowana z 1% podatku

Rekordowa dotacja Urzędu Miasta Skierniewice (20 000 zł) w 2018 r. była przeznaczona na prace utrzymaniowe infrastruktury torowej Parowozowni. Dysponując zapasami magazynowymi podkładów i pozostałych materiałów torowych wykonaliśmy kompletną wymianę „szpałów” na przestrzeni kilkudziesięciu metrów w ciągu najbardziej zdegradowanych fragmentów torów nr 12 i 13 w części przed halą wachlarzową. Także i w tym roku bezcenne było wsparcie prac koparko-spycharką, która wykonała korytowanie torowiska, układanie nowych, cięższych znacznie podkładów oraz balastowanie tłuczniem.

Kontynuowaliśmy również projekty mające na celu rozwój wolontariatu w Parowozowni. Dzięki wsparciu Narodowego Instytutu Dziedzictwa  w kwocie 15 000 zł z programu Wspólnie dla dziedzictwa zorganizowaliśmy pięć turnusów obozu wolontariackiego, w trakcie którego wolontariusze głównie porządkowali teren naszej „szopy” – przede wszystkim z nadmiernie wybujałej w dawnych zasiekach węglowych zieleni oraz poprawiali estetykę ogrodzenia obiektu od strony skierniewickiej stacji. Tym razem regulamin programu nie dopuszczał niestety prac renowacyjnych przy parowozach.

W 2017 r. rozpoczęliśmy renowację eksponatów z wystawy urządzeń sterowania ruchem kolejowym (usrk). Prace te kontynuowaliśmy w 2018 r. dzięki wsparciu z programu „Tesco” Decydujesz – Pomagamy w wysokości 3 000 zł. Podstawowym celem była rozbudowa tej ekspozycji i poprawa jej estetyki. Dzięki temu zaawansowaną renowację przeszła nastawnica z posterunku odstępowego, a drugi z eksponowanych tu semaforów świetlnych wrócił „do żywych”. Działania na wystawie uzupełniły tablice informacyjne opisujące historię usrk czy zasady ich działania. Przy okazji zakupiliśmy również fabrycznie nowe wskaźniki W1, W5 i W11b niezbędne do uzupełnienia kolekcji najważniejszych sygnałów tego typu. Dzięki wsparciu z programu „Tesco” mogliśmy również uzupełnić „park maszynowy” naszej „mini pracowni konserwatorskiej usrk”.

W 2018 r. powiększyła się także nasza kolekcja historycznego taboru kolejowego. Od spółki PKP Energetyka SA otrzymaliśmy darowiznę w postaci odnowionego do stanu ekspozycyjnego wagonu silnikowego do utrzymania sieci trakcyjnej oznaczonego SR71-04. PSMK pokryło jedynie koszty transportu pojazdu drogowym zestawem niskopodwoziowym na trasie Dąbrowa Górnicza Strzemieszyce-Skierniewice w kwocie 7995,00 zł pochodzącej ze zbiórki (klasycznej i za pomocą zrzutka.pl) środków pośród licznego grona naszych Sympatyków i członków oraz dzięki wsparciu Fundacji Grupy PKP i firmy Silesia Transport.

Łącznie od grantodawców i darczyńców otrzymaliśmy blisko 125 000 zł, głównie na cele związane z rewitalizacją Parowozowni. W ten sposób środki z 1% (Urzędy Skarbowe nam przelały w 2018 r. blisko 32 000 zł) pomnożyliśmy blisko 4-krotnie!

W związku z szerokozakrojonymi pracami drogowymi oraz porządkowymi mniej miejsca mogliśmy poświęcić niestety działaniom przy naszym historycznym taborze. W 2018 r.prowadziliśmy prace wykończeniowe przy parowozie Ol49-4. Ponadto kontynuowaliśmy rozpoczęte w 2017 r. zabezpieczanie anytkorozyjne parowozu Ty51-1, eksponowanego poza budynkiem hali wachlarzowej. Prace te przede wszystkim realizowaliśmy ze środków 1% podatku oraz własnych PSMK.

Kontynuowaliśmy rozbudowę ekspozycji łączności adaptując na jej potrzeby kolejne, trzecie już pomieszczenie – jego mozolne prace wykończeniowe przeciągną się jeszcze niestety na 2019 r. Wraz z spadającymi temperaturami życie na omawianej wystawie przenosi się do już urządzonych pomieszczeń, gdzie prace umożliwiają piece „karmione” biomasą. Tam odbywa się budowa, dopasowywanie i malowanie drabinek kablowych oraz wykonywane jest przejście dla kabli wychodzących na przełącznicę główną. Ponadto na swoje miejsce na konstrukcji tego urządzenia trafiła kolejna szafka badaniowa firmy Tesla.

Rok 2018 stanowił pewną stabilizację trendu pod względem wzrostu liczby turystów odwiedzających Parowozownię i w omawianym okresie padła liczba 5811 osób czyli wciąż nieco mniej niż było to średnio w latach ubiegłych (ok. 6100 osób). Na taki obraz złożyły się w naszej ocenie przede wszystkim dwa czynniki. Po pierwsze malejąca frekwencja w czasie Nocy Muzeów. Po drugie tym razem mniejsza liczba imprez adresowanych do miłośników starej motoryzacji, których uczestnicy przybywali w ramach rajdów swoimi leciwymi wehikułami.

Na zakończenie warto wspomnieć o akcji dotyczącej jednego z naszych eksponatów zlokalizowanych poza Skierniewicami. Parowóz Tp3-36 był ustawiony w charakterze pomnika na stacji w Zbąszynku. Brak środków finansowych sprawiał zaś, że jego translokacja do Skierniewic wciąż się oddalała… W końcu 2017 r. maszyną zainteresował się poznański oddział warszawskiego Muzeum Wojska Polskiego – Muzeum Broni Pancernej. Jego kierownictwo, w związku ze znaczną rozbudową ekspozycji dotyczącej pociągów pancernych, poszukiwało maszyny mogącej pracować w Wielkopolsce w trakcie kształtowania się II RP. Szybko została podjęta współpraca między Muzeum a PSMK. W jej skutek 22 lutego w ramach ćwiczeń załóg pociągów ratownictwa technicznego PKP PLK SA lokomotywę przeniesiono na tory stacji Zbąszynek i przetransportowano z najwyższą ostrożnością na teren „szopy” Kolei Wielkopolskich, gdzie poddano ją częściowej renowacji. Po jej zakończeniu 15 listopada Tp3-36 przemieszczono na jego własnych kołach do poznańskiej siedziby muzeum gdzie jest on depozytem naszego Stowarzyszenia.

Wszystkim naszym darczyńcom oraz partnerom w imieniu Członków i Wolontariuszy PSMK oraz znajdujących się w naszej pieczy zabytków kolejnictwa jeszcze raz DZIĘKUJEMY!

Mecenasi działań PSMK w 2018 r.