14 czerwca po południu, kolega Zbigniew Tucholski odświeżył zupełnie niewidoczny napis na grobie inż. Romualda Wetcla (kwatera 137, rząd VI, grób 1). – zapomnianego pioniera motoryzacji kolei, konstruktora pojazdów trakcji spalinowej.

Romuald Wetcel urodził się w Iwanowcach pow. Bracław na Podolu 17 sierpnia 1891 r. Zmarł w Warszawie 1 listopada 1965 r. W latach trzydziestych był jednym z pionierów motoryzacji polskich kolei wąskotorowych, autorem licznych zrealizowanych projektów budowy i modernizacji lokomotyw spalinowych i wagonów motorowych. Pod jego kierunkiem zbudowano według jego projektu pierwszy w Polsce lekki wagon silnikowy do obsługi ruchu lokalnego, który według współczesnej terminologii nazwano by autobusem szynowym. Opracowywał również projekty motoryzacji linii W.K.D., a podczas Ogólnokrajowego zjazdu w sprawach komunikacji miejscowej, który odbył się w Warszawie 19-21 maja 1938 r., wygłosił nowatorski referat pod tytułem „Motoryzacja W.K.D.”. W okresie powojennym zainicjował odbudowę zniszczonej trakcji spalinowej na kolejach wąskotorowych (dojazdowych) P.K.P., a w latach pięćdziesiątych opracował program ich motoryzacji. Romuald Wetcel miał znaczny udział w opracowaniu założeń konstrukcyjnych oraz budowie wszystkich powojennych serii wąskotorowych wagonów motorowych. W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych organizował zaplecze techniczne trakcji spalinowej kolei dojazdowych P.K.P. Ta zasłużona dla kolei polskich postać jest prawie całkowicie zapomniana, nieliczne wzmianki dotyczące Romualda Wetcla znaleźć można na kartach kilku opracowań dotyczących historii polskich kolei wąskotorowych.